Kris Holloway: 'Monique and the mangorains. Two years with a midwife in Mali'



Vorig jaar ontmoette ik na jaren weer Peggy, een Amerikaanse, die ik ken uit
de periode dat wij in Ghana woonde. Ze vertelde enthousiast over Kris
Holloway, voor wie ze de promotie-tour van haar boek verzorgde in haar
regio. Van haar kreeg ik een gesigneerd exemplaar van dit boek - en kwam er
nu pas toe om het te lezen.

Kris Holloway vertrekt als Peace Corps vrijwilligster voor twee jaar naar
Mali, West-Afrika. Ze wordt gestationeerd in een afgelegen dorp, Nampossela,
in het zuiden van het land. Daar wordt ze de assistente van Monique Dembele.
Kris is dan 22, Monique 25. Moniques schoonfamilie wordt ook het gastgezin
van Kris. Monique heeft een beperkte medische opleiding gehad, maar in het
afgelegen Nampossela is zij het enige aanspreekpunt op dat gebied voor het
dorp en de dorpen eromheen.

Kris beschrijft op een ontroerende en integere manier haar tijd in
Nampossela. Over de eerste bevalling die ze meemaakt, over de maaltijden met
Monique en haar schoonfamilie op hun compound, over haar geblunder met de
taal. Maar ook hoe ze gaandeweg achter de buitenkant leert kijken. Moniques
huwelijk blijkt verre van ideaal, een vriendin van Monique wordt mishandeld
door haar man, Monique blijkt maar een schijntje van haar salaris zelf in
handen te krijgen. Hoewel ze maar een paar jaar schelen in leeftijd,
verschillen de levens van Kris en Monique hemelsbreed. Maar er zijn ook
overeenkomsten. Gaandeweg groeit hun band. Voor Kris is het een openbaring
als ze op gegeven moment merkt dat Monique haar net zo nodig heeft als zij
Monique.

Het is een boek over Mali, over het leven in een afgelegen dorp, over
cultuurverschillen, over armoede, honger en gebrek aan medische
voorzieningen. Maar het is ook een boek over vriendschap. Het boek is het
een eerbetoon aan de kracht van de (West-)Afrikaanse vrouwen. Bovenal is het
een eerbetoon aan Monique.

Er wordt veel over Afrika geschreven. De boeken van Europeanen en Afrikanen
over hun tijd in Afrika zijn over het algemeen niet mijn favoriete lectuur.
Voor zover ik ze gelezen heb, zijn ze maar al te vaak romantiserend, in
zekere zin denigrerend en vooral ergerniswekkend. Dit boek heeft niets van dat alles. Het verhaal van Monique heeft me in zijn eerlijkheid en warmte geraakt. Een aanrader, zeker voor iedereen die iets met (West-)Afrika heeft!

Het boek is in het Nederlands vertaald onder de titel 'Monique en de
mangoregens'.
 


Manon
april 2008

 


Waveland Press, Illinois USA, 2007
 

Het boek bij Peace Corps Online

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Monique en de mangoregens

Meer boeken over Mali

 

 

Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 16/04/08  Eisjen