Nobel (Elizabeth)

NRC: 16-7-1999   

Een gepaste dosis expressiviteit 

Met je talent (een gave Gods) moet je woekeren volgens de Bijbel, maar vaak springen de meest getalenteerde mensen juist nogal roekeloos met hun kostbare bezit om. Hoe middelmatiger iemand is, hoe ijveriger en hoe begaafder, hoe luier, lijkt het wel. Zo is het natuurlijk niet altijd. In sommige uitverkorenen ontmoeten talent en doorzettingsvermogen elkaar en dat zijn de allergrootsten, de sterren, wier leven maar een doel dient: het bereiken van de absolute top, onsterfelijkheid. In haar roman Het talent tracht violiste en muziekpedagoge Elizabeth Nobel  (1937) tot uitdrukking te brengen dat talent niet kan niet gedijen zonder een monomane, obsessieve passie. Tegelijkertijd laat ze zien dat monomaan en obsessief gewoeker lang niet altijd tot succes leidt, maar ook teleurstelling, gefnuikte ambities en diepe ellende kan opleveren.  


Bron: Vrij Nederland
Publicatiedatum 09.01.99
Recensent: Martie Breedt Bruyn

Een kistje met goud


Ik heb het boek "Het talent" van Elisabeth Nobel gelezen en ik vind het een mooie roman.

Het boek gaat over een viooldocent aan het conservatorium in Amsterdam, Alec Sommer die door iedereen gewaardeerd is. Zijn tweede vrouw Vicky, een gevierd ballerina, besluit na een ongelukkige val een punt te zetten achter haar carrière. Hun kalme gezinsleven met Alecs twee opgroeiende dochters komt in een stroomversnelling terecht wanneer Alec de weerbarstige maar talentvolle jonge violist Raimond onder zijn hoede neemt.

Alec beschouwt zijn nieuwe pupil in eerste instantie als een geschenk uit de hemel. Maar Raimond heeft dan wel een enorm talent maar is geen voorbeeldig student en heeft zo z'n eigen stijl. Hoe moet Alec, die zoveel verwachtingen ten aanzien van hem heeft, hem coachen?


Subscribe to Nobel (Elizabeth)