Elizabeth George Stormgevaar

Oorspronkelijke titel: The Edge of Nowhere
Vertaling: Hugo Kuipers
336 pagina's | A.W. Bruna | septemberr 2012

Door de jaren heen heb ik al aardig wat titels van George gelezen. Altijd met veel genoegen en daarom was ik extra nieuwsgierig naar dit eerste deel van de nieuwe serie Het Fluistereiland. 

Hannah Armstrong heeft een bijzondere gave, ze hoort wat mensen denken als fluisteringen in haar hoofd. Haar stiefvader kent deze gave en hij weet dat zij op deze manier heeft "gehoord" dat hij iemand heeft vermoord. Daarom zit er voor Hannah en haar moeder Laurel niets anders op dan te vluchten. 
Hannah gaat voortaan met een ander uiterlijk door het leven. In haar nieuwe omgeving heeft ze Becca King. Laura zorgt ervoor dat Becca tijdelijk bij een vriendin van haar kan wonen op het eiland Whidbey. Als Becca daar aankomt blijkt de vriendin te zijn overleden. Door tussenkomst van Seth Darrow wordt Becca opgevangen door Debbie Grieder. Zij gaat bij Debbie en haar twee kleinkinderen Josh en Chloe in haar motel wonen. Daarmee lijkt Becca een plek te hebben gevonden waar ze kan wachten tot Laurel haar weer komt ophalen. Maar als een klasgenoot bewusteloos onder aan een klif wordt gevonden, loopt het heel anders dan gedacht. 

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Het was een tegenvaller. Zoals alle boeken van George is ook Stormgevaar een boek wat lekker leest, vlot geschreven, niet al te ingewikkeld taalgebruik. Hier en daar een paar foutjes in de tekst, maar dat mag geen naam hebben. Toch kan het boek niet tippen aan eerdere titels van Elizabeth George die een stuk origineler en spannender waren. 
Voor mij was een meisje dat de gedachten van anderen hoort en een helderziende vrouw die weet wat anderen denken een beetje teveel in een verhaal. Dat gold eveneens voor de drie mensen die alle drie om wat voor reden dan ook niet durven te vertellen waarom ze doen zoals ze doen en dat vrijwel tot de laatste bladzijde volhouden zodat het vooral lang duurt voor een beetje duidelijk wordt hoe de vork in de steel zit. Zoiets veroorzaakt vooral ergernis. Het is ook een beetje gemakkelijk om op die manier te proberen de spanning vast te houden. Het boek heeft daardoor soms meer weg van een flauwe liefdesroman - krijgen ze elkaar wel of krijgen ze elkaar niet - dan van een thriller. Ook het slot  is niet sterk. Eigenlijk het meest voor de hand liggende eind dat je zou kunnen bedenken. Bij mijn weten is dit de eerste keer dat George een serie schrijft en misschien was het daarom moeilijk om een goed slot te bedenken want het moet natuurlijk wel een uitnodiging voor de lezer zijn om het volgende deel uit de serie op te pakken. Dat is wat mij betreft niet gelukt. Daarom waardeer ik het boek met twee sterren.

  Janny

Nog meer over dit boek....: 

boekcover: 

schrijver: 

boektitel: 

Stormgevaar

genre: 

oorspronkelijke titel: 

The Edge of Nowhere

uitgever: 

jaar van uitgave: 

2012

vertaler: