Spaans

Hoofdpersonen in het boek zijn Florentino Ariza en Fernanda Daza.
Hoofdthema in het boek is Liefde, maar ook ouderdom en eenzaamheid. Plaats van handeling: Zuid Amerika, 19e eeuw.

Het verhaal gaat over een liefde tussen twee jonge mensen. Fernanda is nog heel erg jong. Het is een ontroerende, ontluikende liefde waarin Florentino hartstochtelijke, soms zeer lange brieven schrijft aan Fernanda. Zij is erg onder de indruk van de jongeman en het komt enkele keren tot een vluchtige ontmoeting, waarbij ze hooguit enkele zinnen kunnen wisselen. Florentino is geen knappe man, hij ziet er ongezond uit. Dit roept tedere gevoelens op bij Fernanda. Hij is een ontzettende romanticus. Niet alleen zwelgt hij in zijn liefde voor haar, (hij speelt viool in het parkje vlak bij haar huis) maar als de liefde onmogelijk wordt gemaakt door de vader van Fernanda die wil dat ze een goede partij trouwt, kan hij ook in zijn verdriet goed zwelgen.


Ik kreeg dit splinternieuwe boek spontaan aangeboden na wat gemail tussen Eisjen en ik over een mogelijk interview met de schrijver in Utrecht. Ben bijna halverwege en vind het... eh... nee, geloof de hype niet grrls, dit is dus _niet_ alles dat wordt beloofd aan de kaft. En echt, ik was meer dan bereid om het geweldig te vinden... En het _idee_ is wel mooi, maar helaas komt het verhaal nooit helemaal tot leven. Ik had meer een 'Crimson Petal' leeservaring verwacht, zo'n boek waar je helemaal ingezogen wordt in het wereld van het verhaal. Maar nee, het werkt gewoon niet. Het is niet _slecht_. Ik zal het wel uitlezen maar ... nou ja, te veel 'maars' zal ik maar zeggen... Ik begon zelfs _heel even_ aan mezelf te twijfelen ('Waarom vindt iedereen behalve ik dit boek zo geweldig? Mis ik iets?') en zocht wat recensies op.


"(...) wat je vandaag zult zien mag je aan niemand vertellen. Aan niemand."  "Zelfs niet aan mama?" informeert de jongen met gedempte stem. Zijn vader zucht, terwijl hij zich verschanst achter het trieste glimlachje dat hem als een schaduw door het leven volgt. "Natuurlijk wel", antwoordt hij. "Voor haar hebben we geen geheimen. Haar kun je alles vertellen."


Vol bewondering heb ik binnen 1,5 week (en dat is redelijk snel voor mijn doen) het laatste boek van Javier Marias uitgelezen. Het heet "Koorts en lans" en is het eerste deel van de trilogie "Jouw gezicht morgen".


Onverwacht zeker. Je zult maar als 45 jarige met een 35 jaar oudere beroemde schrijver getrouwd zijn. Denken dat alles netjes onder controle is. Sex wil of kan hij niet meer. Sociale status volop. Het geld stroomt rustig binnen en jij kunt het rustig uitgeven. Je houdt er voor een vaste dag in de week een minnaar op na, want als hij het niet meer kan, hoeft dat nog niet te zeggen dat jij het niet meer wilt......., toch?


Een roman spelend in California, Chili en met wat reizen naar Europa. Een mengeling van culturen: Spaans, Amerikaans, Engels. Een hoop geschienis (zowel in California als in Chili) en een schitterend verhaal met veel sterke vrouwen in bijzondere relaties.

Isabel Allende was ik nooit aan begonnen omdat ik haar schaarde bij de intrieste Zuid-Amerikanen die me, afgezien van Marquez, altijd in depressie-achtige gevoelens brachten. Ellende is er in het boek genoeg, maar Isabel laat haar vrouwen hun ellende altijd aanpakken op zo'n manier dat de glimlach ergens op de achtergrond zweeft.

Het boek speelt aan het einde van de negentiende eeuw wanneer Chili wordt geteisterd door oorlogen en burgerstrijd. De hoofdpersoon is Aurora del Valle. Zij lijdt aan een trauma waardoor de eerste vijf jaar van haar leven zijn uitgewist. Dit trauma uit zich in regelmatige nachtmerries waarvan ze de oorsprong niet kent en die je langzaamaan met haar ontdekt.


Het boek vermeldt prominent op de voorpagina: 'een sprankelende roman die doet denken aan Marquez en Allende.' Twee van mijn favorieteschrijvers, dus dat belooft wat.


"Ja grrlies, dit boek is er eentje met fysieke hindernissen die eerst overwonnen moeten worden voordat je eigenlijk iets zinnigs over de inhoud kan zeggen..." En daarna volgde nog veel en veel meer


Een vlot lezend verhaal dat gaat over de liefde tussen Celia en een niet nader bij naam genoemde jongen, die later goudsmid word, in een Spaans dorpje. Ze hebben elkaar voor het eerst lief als hij 19 is en zij ergens in de veertig.


Als David komt te overlijden op zijn ranch in California, blijkt dat hij zijn memoires over zijn jeugd in Baskenland in boekvorm heeft achtergelaten. Deze zijn voor zijn Amerikaanse vrouw niet leesbaar: hij schreef het in het Baskisch, 'de oude taal' genoemd. Zijn vriend Joseba besluit dat boek verder uit te werken en zijn eigen herinneringen eraan toe te voegen.


Subscribe to Spaans