Mark Haddon: het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Verklaring van de titel: het boek begint als de hoofdpersoon op het gazon van de buurvrouw haar met een hooivork doorboorde hond vind. Dat 'vreemde voorval' gaat hij proberen te doorgronden. Het boek is een verslag van dat onderzoek.

De hoofdpersoon is dol op Sherlock Holmes en leent de titel-stijl van Conan Doyle. Het is een citaat uit het Sherlock Holmes verhaal "Silver Blaze". Het valt alleen Holmes op dat bij de diefstal van een renpaard de hond in de stal niet geblaft heeft (en de dief dus een bekende moet zijn geweest). 

Inspecteur tegen Holmes: "Is there any other point to which you would like to draw my attention?" "To the curious incident of the dog in the night-time." "The dog did nothing in the night-time." "That was the curious incident."

WAAR HET OVER GAAT 
Het verhaal wordt verteld door de vijftienjarige Christopher, die lijdt aan het syndroom van Asperger. Hij vindt de met een riek doorboorde hond van de buurvrouw op het gazon en is vastbesloten uit te zoeken wie dat op zijn geweten heeft. Dit boek vormt het verslag van zijn zoektocht. Op een bijzonder meeslepende manier weet Mark Haddon de uiterst logische gedachtegang van een autistische jongen begrijpelijk te maken. Een jongen, die zich geen raad weet met metaforen, maar die de duizelingwekkendste sommen uit zijn hoofd kan maken. Hij kan zeer scherp observeren, maar niet veralgemeniseren. Als je hem na een reisje naar Schotland vraagt, hoe Schotse koeien eruit zien, kan hij alle koeien die hij gezien heeft tot op het kleinste vlekje nauwkeurig beschrijven, maar hij ziet niet wat ze gemeen hebben (bruine vlekken), want die vlekken zijn toch allemaal anders van vorm? Ik vond het erg fascinerend om de wereld eens door zijn ogen te bekijken en moest regelmatig hardop lachen om de manier waarop hij zijn wereld beschreef.

WAT WE ERVAN VONDEN

Ik heb het net uit en vond het een heerlijk boek.
Echt een aanrader: het is ontroerend om te lezen hoe Christopher zich door alle problemen die hij tegenkomt heenslaat èn het is een pageturner vanwege de ontdekking die hij tijdens zijn speurtocht doet en die nog veel belangrijker blijkt dan het vinden van de moordenaar van de hond.

Lees het nou maar gewoon, het is een geweldig boek!
Ook ik heb dit prachtige boekje onlangs gelezen. Heel bijzonder om een tijdje mee te leven met Christopher en zijn aparte denkwijze van binnenuit te leren kennen. Je krijgt neiging om van hem te gaan houden, maar ook zie je in hoe moeilijk zijn gedrag voor z'n omgeving is, vooral als hij zich - door zijn eigen verklaringen volkomen begrijpelijk, maar voor anderen die hem niet goed genoeg kennen heel raadselachtig - onveilig voelt. Verder bewondering voor degenen, Christopher noemt zelf vooral Siobhan die op z'n school werkt, die hem bij zijn denkwereld passende strategieën hebben aangeleerd om met de voor hem onbegrijpelijke dingen in de buitenwereld om te gaan. Ook voor Christophers vader, die in z'n eentje dit moeilijke kind opvoedt, kreeg ik bewondering.

Twee minpuntjes heb ik ook nog: de wonderlijke acties van Christophers vader die het verhaal zo'n dramatische wending geven zijn, als ik het goed begrijp, weliswaar begaan in wanhoop, maar ik vond ze toch niet goed te verklaren, en wel érg ver gaan. Of moet je dit zo begrijpen dat autisme erfelijk is, en dat vader de werkelijkheid/zijn emoties ook niet helemaal op een 'normale' manier aankan?

Het verklaart misschien ook dat de vader zoveel beter met Christopher kan omgaan dan z'n moeder kon. Verder vond ik het einde een beetje zwak, alles komt naar mijn smaak ineens een beetje snel weer (redelijk) op z'n pootjes terecht. Maar goed, dit alles maakt niet dat het boek geen enorme aanrader is.


Het leest nogal koel, maar daar hou ik wel van, rechtoe rechtaan.

Prachtig! Ik was erg onder de indruk van dit boek, dat je in no-time uithebt.

Interessant om na te gaan waarom zogenaamd normale mensen eigenlijk zo ingewikkeld doen, dat liegen eigenlijk heel normaal is en dat er zoveel dingen veel moeilijker gezegd worden dan nodig is. 

Juist omdat het verhaal vanuit Christopher zelf geschreven is, is het volledig begrijpelijk waarom hij handelt zoals hij doet. Voor buitenstaanders, die de redeneringen achter zijn gedrag niet meekrijgen is het echter onacceptabel, wat ik ook weer logisch vind. Moeilijk... 

Bij het lezen van "The curious incident..." werd ik geconfronteerd met het feit dat mijn op de middelbare school geleerde wiskunde zover weggezakt is. Jammer!

Enorme aanrader dit boek! Het heeft me tot denken aangezet, wat ik altijd geweldig krachtig vind, als een schrijver iets schrijft dat verder werkt dan de slotzin.

Het is een prachtig boekje over een 15-jarige jongen die vanuit een geheel eigen wereld een geheel eigen beeld van de rest van de wereld schetst en dat is meteen de grote kracht. Het is een bijna emotieloze opsomming van feiten en gebeurtenissen en juist daardoor is het zo'n mooi en ontroerend verhaal. Omdat op die manier zo duidelijk wordt hoe groot de afstand is en de wanhoop en frustratie van zijn ouders alleen maar lijkt toe te nemen en omdat je als lezer ziet wat hij niet ziet en weet hoezeer Christopher zijn leven lang afhankelijk zal blijven van instituten en deskundigen waarmee het einde extra wrang is. En verder is het prachtig en origineel geschreven, zit slim in elkaar en
het is nog spannend ook. Een juweeltje.

ASPERGER SYNDROOM

Stuitte bij mijn zoektocht naar het hoe en wat van het syndroom van
Asperger op een site van een jongen met Asperger. Hij neemt de ''normale'' tegenhanger op de hak en vertaalt een quasi-wetenschappelijk vertoog over het neurotypical syndrome. Daarin wordt de mens die wél gemakkelijk kontakt maakt met anderen als volgt in stijl beschreven:

Aspergers Syndroom kan inderdaad erfelijk zijn.

EN VERDER

Mark Haddon heeft er verschillende prijzen mee gewonnen, waaronder de Whitbread Award of the Year.

Het boek is zowel in een kindereditie als een editie voor volwassenen op de markt. Aan de tekst werd niets veranderd, alleen de omslagen verschilden.

De catalogus van de Britse boekhandeleditie schreef de kindereditie een 'magischer toon' en 'vooral een gelukkiger einde' toe dan de
grote-mensenversie. Haddon kan er nog steeds om grijzen.

Wat ook meteen opvalt is dat je begint met hoofdstuk 2, maar dat trukje had ik al snel door... wel goed gevonden.




Samenvatting door Babs

 

      relevante links:
Boekgrrls

Laatste keer bijgewerkt: 04/02/05  Eisjen

 Terug naar top pagina