Aanbevelingen leeslijst voor de tweede helft van 1999.

knipoogtrans.gif (7302 bytes)

In juni moest er weer gestemd worden over een nieuwe leeslijst voor de tweede helft van 1999. Alle grrls kunnen  in zo'n geval boeken aanbevelen en op basis daarvan wordt er gestemd. Hieronder die aanbevelingen op alfabetische volgorde van schrijver.

Abraham, Pearl: Vreugde der wet
Leest als een trein, gaf mij aan het eind een gevoel van bevrijding en leerde me weer wat over vrouwenlevens. Kan niet zeggen dat ik er helemaal in onder kon duiken, maar was zeker goed leesbaar

Allison, Dorrethy: The Cavedweller (Holbewoonster - Atlas uitgeverij)
Rock en roll en sterke vrouwen in Carolina USA. Jan Donkers in het NRC van 29 mei 1998 over dit boek: "Maar wat een schrijfster, deze Dorothy Allison. Ze beschrijft dit matrifocale milieu van white trash met zoveel subtiliteit en vanzelfsprekendheid, met zo'n aangenaam gebrek aan ironie en superioriteit dat ze al na twee romans haar naam heeft gevestigd als een van de nieuwe zuidelijke storytellers (...). Dit verhaal zou zich overal in de VS kunnen afspelen maar toch is het onmiskenbaar het zuiden, met zijn onderklasse-cultuur van minderwaardigheidsgevoel, richtingloosheid (...) en een sterke neiging tot bonding als overlevingsstrategie, vooral onder vrouwen."

Anderson-Dargatz, Gail; De genezende kracht van bliksem (De Geus) The cure for death by lightning
Een boek vol recepten en remedies. Beth Weeks is vijftien en woont in Turtle Valley, British Columbia, Canada. Het is de tijd van de Tweede Wereldoorlog en ook al woedt die ver, ver weg er moet 's avonds worden verduisterd. Terwijl ze in Turtle Valley wel iets anders aan hun hoofd hebben. Grizzly beren bijvoorbeeld, en coyotes, of vaders die soms 's nachts in bed kruipen bij Beth. Anderson-Dargatz beschrijft het Canadese pioniersleven. En hoe!

Banks, Ian; Het kraaienpad
Absoluut geen gewoon boek, erg mooi om te lezen, mooie structuur, verrassend. Kortom: veel leesplezier!

Bouraoui, Nina; De gluurster (1991)
Vanuit het beklemmende isolement van haar kamer neemt een Algerijns meisje het straatleven waar Broeierige emoties, opgekropte verlangens en voortdurende bedreiging. Een rijke, beeldende taal van hoge stilistische kwaliteit !!! Een echte aanrader !

Boudier-Bakker, Ina; De klop op de deur
Het boek is al eerder ter sprake gekomen, en toen leek het me een goed idee om het op de lijst te zetten. Ik heb het lang geleden een aantal keren gelezen, en ik ben benieuwd wat ik er nu van vind. Het kan heel drakerig zijn, maar misschien ook mooi ouderwets. Nadeel van dit boek is dat het waarschijnlijk moeilijk te verkrijgen is.

Een andere aanbeveling;

Ontelbare keren gelezen, elke keer met stapels Tempo naast m'n stoel. Is misschien voor veel mensen te sentimenteel en ouderwets en eerlijk gezegd kan ik niet beoordelen of het goed of slecht is, ik vind het gewoon mooi.

Brooker, Anita; Hotel du Lac
"Mensen die alleen wonen, mensen die de boot gemist hebben, die tussen de wal en het schip terechtgekomen zijn, maar die overleven, die interesseren me. Ze lijken me soms heel heldhaftig, maar niemand informeert naar ze omdat het mensen zijn die niet veel met anderen praten, wier luidruchtigste momenten zich van binnen afspelen. Als zulke personen in mijn romans blijven voorkomen, is dat omdat ik níet veel van ze af weet, niet omdat ik ze te goed ken. Ik schrijf om te ontdekken wat hen beweegt," zegt Anita Brookner in een interview met Blake Morrison (Vrij Nederland,3 september 1994).Toch gaf ze in het openbaar toe dat al haar romans autobiografisch zijn... Als fan houd ik van alle boeken van Brookner, maar misschien is haar vierde roman 'Hotel Du Lac', (Booker Prize 1984) wel een goede keuze. In de bibliotheek te krijgen en voor een spotprijs te koop in tweedehands boekwinkels of boekwinkels waar ze Engelstalige boeken zo lekker door elkaar gegooid verkopen.

Korte inhoud (want er zijn teveel verrassingen om het verhaal uitgebreid te vertellen): de succesvolle schrijfster Edith Hope, die "romantische fictie voor vrouwen" schrijft, belandt na een misstap in een Zwitsers hotel,om 'tot zichzelf te komen', en haar boek af te maken. Ze ontmoet daar vrouwelijke gasten, die hun leven en de liefde heel wat slimmer aanpakken dan de naïve Edith. Maar dan komt meneer Neville, om haar te redden uit haar eenzaamheid... Ik citeer James Brockway (Volkskrant 26-10-1984): "De psychoanalyse, het onderzoek naar de geestesgesteldheid van de hoofdfiguren, die leidt tot mislukking in de liefde, hun onzekerheid, hun gevoelens van isolement, hun gespletenheid, alle factoren die deze vrouwen (James B. heeft het hier nu ook over ander werk ) maken tot wat ze zijn, resulteren in romans van Hoog kaliber." Een citaat (van hoofdpersoon Edith Hope) uit 'Hotel du Lac' tot slot:

"Mijn idee van volmaakt geluk is de hele dag in een zonnige tuin zitten lezen of schrijven, in de veilige wetenschap dat de persoon van wie ik hou ’s avonds thuiskomt. Iedere avond."

Brooker, Anita; Kijk naar mij (Look at Me)
Ik weet dat diverse Biebgrrls op zoek waren naar boeken die zich afspelen in bibliotheken - van de blurb van deze - "2 cultivated, upper- middle class, unattached women, working in the reference library of a medical research institute... a novel by turns moving, sharp & droll."

Van de paar omgevouwen bladzijden - "he was attractive , in a way that did not attract me" en, "I was aware that if I made some sort of a scene, they might have warmed to me in sympathy. The trouble with good manners is that people are persuaded that you are all right, require no protection, are perfectly capable of looking after yourself."

Ze schrijft boeken waarin niet al te veel gebeurd, maar het is wel tot in de kleinste detail beschreven. Kleine kunstwerken (ze is ook trouwens een "international authority on 18th & 19th century painting, teaches at the Courtauld Institute of Art.")

Cooley, Martha; The Archivist" ("De archivaris")
Matthias Lane is een man van vaste gewoonten, een archivaris in wiens leven zelden iets voorvalt wat zijn strakke orde verstoort. In de bibliotheek waar hij werkt, bevindt zich een collectie brieven van de dichter T.S. Elliot aan zijn vriendin Emily Hale, uit een periode waarin deze worstelde met huwelijksproblemen en geloofsvragen. Als een jonge dichteres, Roberta Spire, inzage vraagt in deze brieven - die verzegeld zijn tot het jaar 2020 - brengt zij Matthias' zelfdiscipline aan het wankelen en komen bij hem lang verdrongen herinneringen boven aan zijn eigen zo rampzalige verlopen huwelijk. Op meesterlijke wijze weet Martha Cooley het verhaal van dit ongewone tweetal - een verhaal over herinnering en verlangen, liefde en obsessie, inkeer en geloof - te verbinden met leven en werk van T.S. Elliot. Zij doet dit met een kracht en trefzekerheid die het boek tot een ongekend rijke en diepzinnige roman maken. Dit is een schit-te-rend boek. Vooral het tweede deel heeft ontzettend veel indruk op me gemaakt. De wijze waarop Martha Cooley fragmenten van gedichten in de teksten verweeft maakt het tot een fantastisch debuut. Adembenemend mooi.

Couperus, Louis: Boeken der kleine zielen
Heb ik al zeker 6 keer gelezen, heerlijk boek. Bizar geschreven, je moet soms even door de vele herhalingen (en leeftijdsfouten!) heenbijten, maar zo prachtig melancholiek.

Crombie, Deborah: Dreaming the bones (Detective/ Thriller) Terwijl ik het schrijf zit ik te bedenken dat er geen Nederlandse vertaling van is, maar volgens mij zijn er genoeg mensen in de club van wie ik al heb gelezen dat ze veel Engels lezen, dus ik waag gewoon een poging.

Prachtige sfeertekening, mooie verbinding tussen de misdaad en priveleven van de betrokken politiemensen, aardige twist in de plot. Gewoon een fijn boek en toch iets meer dan de volgende detective.

Cunningham, Michael; De uren (The Hours)

Een verbeeldingsvolle variatie op plot en stijl van Mrs Dalloway Woolf schreef Mrs. Dalloway in 1923 toen ze van een inzinking herstelde. In 'The Hours' - ooit de werktitel van Mrs. Dalloway - beschrijft Cunningham hoe Woolf vecht tegen de waanzin en hoe zij het verhaal van Clarissa Dalloway telkens aanpast. Cunningham introduceert ook Mrs. Brown een 'groene weduwe' die in het Los Angeles van 1949 op de rand van waanzin verkeert. En een lesbienne op leeftijd, Clarissa, in New York. Cunningham beschrijft de vrouwen met al hun kleine en grote gedachten op een ontroerende manier.

Nog een aanbeveling:

Dit is nieuw, heeft een prijs gekregen al weet ik niet meer welke. Het boek heeft iets met Virginia Woolf te maken. Ik heb de beschrijving er van niet zo in mijn hoofd zitten, maar het intrigeerde me wel. Ik heb eerder van Cunningham "Flesh and blood" gelezen en dat vond ik een prettig lezend boek met interessant thema.

Danzig, Rudi; Voor een verloren soldaat
Een Amsterdamse jongen gaat in de oorlog naar Friesland om aan te sterken. Hier ontdakt hij de liefde of zijn seksualiteit. Heel ontroerend, een beetje triest maar ook zeer prettig om te lezen ondanks de droefheid, er is ook geluk.

Deane, Seamu; Lezen in het donker (Reading in the dark)
Ook over een schrijnende Ierse jeugd, maar meer in verhalenstijl, prachtige vondsten.

Destremau, Yolaine: Vallende Engel (Jours de souffrance)
Een magisch realistisch suspense verhaal met engelen in de hoofdrol. Een vrouw neemt zich voor een studie over engelen te schrijven. Op de 7e etage van haar flatgebouw ontruimt de vrouw een ongebruikt rommelkamertje, installeert er een tafel en een stoel en koopt papier. Op een dag schuiven er, voor de ogen van de vertelster, van buitenaf, zoekende handen tussen de luiken door, tastend naar een envelop. En dan......

Dichter, Wilhelm; Paard van God (Querido)
Over de gruwelen van WO II. Zegt de schrijver zelf: "Ik wilde een nieuwe taal ontdekken, ik wil de lezer hoop geven." Wilhelm Dichter is een amerikaans- poolse schrijver die op latere leeftijd met dit boek debuteerde. Dichter beschrijft in een sobere en tegelijk verrassende stijl over het leven van joden, polen, oekrainers naast elkaar. Totdat WOII uitbreekt. In 1939 annexeerden de Russen de provincie en twee jaar later vielen de Duitsers binnen. We beleven de gebeurtenissen via de jongen Wilek.

Dullemen van, Inez; de Rozendief
Over oud worden en het aanvaarden er van.

DuMaurier, Daphne; Rebecca
Rebecca (ooit in een onbewaakte moment een keukenmeidroman genoemd;- )) is zeker een klassieker. De beste omschrijving van jalousie van een (dood en dus perfect) ex-vrouw ooit geschreven; een mysterie; een liefdesverhaal; een drama met een spannend ontknoping. Geschreven in 1962/3, gezet in Cornwall in the ... 30's? Maar tijdeloos. Ook diverse keren goed gefilmd (ja sorry, ik ben committed loekie de laatste weken...) met altijd als meest indrukwekkende rol de onverbiddelijk Miss Danvers (de huishoudster). Eigenlijk zou ik ooit een moderne verfilming willen zien met misschien een ander interpretatie van haar relatie met de dode Rebecca – want eigenlijk was ze heel duidelijk heel erg verliefd op de eerste Mrs de Winter (rebecca dus) maar moest zich beperken tot loyal servant zijn en toekijken hoe ze alle mannen betoverde.

Chatwin Bruce; Songlines (Non Fiction)
The ultimate "denken over reizen" boek.

Faulks Sebastian; Charlotte Gray
In 1942 vertrekt de Schotse Charlotte Gray naar Londen, waar ze een bijdrage wil leveren aan de oorlogsinspanningen. Omdat ze Frankrijk kent, en goed Frans spreekt wordt ze gevraagd koerierster te worden. Ze gaat met een eerste opdracht naar Frankrijk, maar als ze die met succes heeft uitgevoerd keert ze niet terug.

Ze hoopt namelijk via de ondergrondse waarin ze actief is de verblijfplaats te ontdekken van haar grote liefde Gregory, een Engelse piloot die in Frankrijk is vermist. Ze ontdekt dat hijnog leeft, maar ook wat er met de door de Duitsers gearresteerde Joden gebeurt, en wat de oorzaak is van de problemen die ze met haar vader heeft. Als Gregory terug is heeft zedaardoor ook veel meer zelfkennis. Het is een uitstekend geschreven epische roman, waarin op een heel boeiende manier de persoonlijke situatie van Charlotte verbonden wordt met een indringend beeld van de oorlog in Frankrijk en Engeland.

Zijn vorige boek "Het lied van de loopgraven" vond ik zeer indrukwekkend, dus ben ik erg benieuwd naar deze.

French, Albert; Billy
Mississippi, 1937. De tienjarige zwarte Billy gaat met een vriendje vissen. Twee blanke meisjes betrappen de jongens: "Oprotten nikkers". Er ontstaat een vechtpartij, waarbij Billy met zijn zakmes één van de meisjes in haar borst treft. Zij bezwijkt aan haar verwondingen, en plotseling is Billy een moordenaar. De politie opent een medogenloze jacht op de voortvluchtige. Rascistische vooroordelen en een onrechtvaardig rechtssysteem drijven Billy onverbiddelijk naar de elektrische stoel. Het debuut van Albert French, een debuut dat je in je hart treft. Het plot is zo aangrijpend dat je het nooit en te nimmer meer uit je heugen gewist krijgt.

Elsinck: Tenerife (thriller)
Het plot is bijzonder spannend. Ik mag er niet te veel van verraden, want dan is de clou niet leuk meer. Dus ik hoop dat jullie een b'tje uit de voeten kunnen met de volgende sobere beschrijving Een man leeft al jaren met wraakgevoelens jegens een aantal personen. Hij gaat één voor één met ze afrekenen. De politie staat in eerste instantie voor een raadsel. Waarom worden die mannen vermoord? En waarom op die manier? Nou is dat natuurlijk heel vaak de vraag, maar Elsinck heeft het op meesterlijke wijze beschreven. Ik vond het boek echt één uit de categorie niet-meer-weg-te-leggen-zo-spannend.

Forster E.M.; Passage to India
Sorry, geen inspirerende aanbeveling, ik wil dit boek al langer lezen en het komt er maar niet van...

Gordimer, Nadine: Een dode zwarte man
‘Bleke gespikkelde eieren.` Zo luidt de openingszin van ` Een dode zwarte man `. (1974) Vlot en goed leesbaar, interessant, geeft een helder beeld van de tussenmenselijke betrekkingen in Afrika.

Gordimer, Nadine; het huiswapen

Gutterson, David; Ceders in de sneeuw (Snow falling on cedars)
(ik heb me laten vertellen dat de vertaling slecht is). Dit boek heeft alles: een misdaad, een liefde, een historisch conflict tussen twee bevolkingsgroepen, een kolkende handeling.

Haasse, Hella; De ingewijden`
Een dik boek .... maar het lijkt me heel interessant en bovendien spannend

Haasse, Hella; Het geheim van Appeltern (historische roman) Toen mijn ogen langs een respectabel rijtje Hella Haasse gleed, bedacht ik met spijt hoe zij altijd tussen wal en schip valt. Ze behoort niet tot de "klassieken", hoewel haar eerste boeken een respectabele leeftijd hebben (De Scharlaken stad bijvoorbeeld uit 1953). Ze staat eeuwig in de schaduw van "de groten" terwijl juist haar werk zo evenwichtig en stabiel is. Volgens mij zou ze anders worden gewaardeerd als ze een man was geweest.

Ze heeft een schitterend taalgebruik en haar boeken getuigen van een trefzeker schrijverschap. In historische romans, waarvoor zij veel documentatie heeft moeten verrichten, is ze een absolute meester. Het geheim van Appeltern heb ik nog steeds niet gelezen (iemand wel al?) en zou ik bijvoorbeeld best graag op de lijst zien.

Haff Bergljot Hobaek; Schaamte
Schaamte door Bergljot Hobaek Haff. Een Noorse schrijfster die met dit boek een vrouw beschrijft die gedwongen is opgenomen in een psychiatrische kliniek. Het is een aangrijpende kroniek over schuld en schaamte, verraad, vrees en verlies in drie generaties van een familie. Volgens de recensent combineert ze in een krachtige stijl diverse literaire vormen, motieven en thema's. Het boek is ooit bij Zeeman besproken en toen werd het door de meesen tot aan de grond toe afgemaakt. Ik geloof dat Nelleke Noordervliet er nog wel redelijk positief over was, maar de rest vond het niks.Intrigerend dus lijkt mij.

Hardy, Thomas: Jude the Obscure
Thomas Hardy te voorstellen voor de Klassieke lijst. Dit komt eigenlijk omdat ik gisteren avond de film My Name Is Joe heb gezien - en de tragische eind daarvan deed me heel erg denken aan de drama met de kindertjes in Hardy's laatste boek. Ik wil eigenlijk de clue niet verklappen voor de mensen die het verhaal niet kennen maar de woorden "Done because we are too many" zijn voor mij zowat de kilste en meest schokkend in de literatuur. Verhaal heeft ook best feministische trekjes omdat de heldin leeft eigenlijk in een onconventioneel manier voor die tijd (eind laatste eeuw geloof ik, ik ben erg slecht in datums en dingen in hun tijd plaatsen...) In ieder geval is het mijn favourite boek van Hardy - maar geen vrolijk vertelling. Hij kreeg na dit boek zo veel kritiek (een vrouw die zo leeft en nog liefdevol geportret werd ook nog!! schande!!) dat hij mee opgehouden is met romans schrijven.

’t Hart, Maarten; De aansprekers
Ook het boek een vlucht regenwulpen is de moeite waard, hierin schrijft hij heel mooi over zijn moeder. De beschrijvingen van zijn kinder- en jongerentijd zijn altijd erg mooi bij hem. Zijn eerste boek Stenen voor een ransuil is ook zoiets. Zullen we een van zijn boeken op de leeslijst zetten? De aansprekers vind ik zijn mooiste.

Hemmerechts, Kristien; De tuin der onschuldigen
Drie zussen over hun verleden. Arjan Peters in de Volkskrant laat Hemmerechts zeggen: "U wilt een stevige roman, maar ik heb te werken met vrouwen van vlees en bloed. Zie de troebelheid en het gezanik dan maar eens te vermijden."

Hermans, Willem Frederik; Nooit meer slapen
ik probeer het nog maar eens

Highsmith, Patricia; Edith’s Diary / Een man van talent / De glazen cel
Aanbevelingen voor licht/thrillers. Geen beschrijvingen

Hobb, Robin: Assassin’s apprentice (Fantasy)
ik ga het hebben over deel 1, want dat kun je prima lezen zonder de rest er achteraan. "assassin's apprentice" gaat over een bastaardjongen in een middeleeuws-achtige situatie. hij blijkt het onechte kind van een heroïsche prins. pa is zo diplomatiek, elegant, charismatisch en ridderlijk etcetera dat iedereen ervan achterover valt dat ie uberhaupt ooit zoiets fysieks als de daad bedreven heeft. wanneer de jongen een jaar of zes is wordt ie door zijn opa gedropt bij het kasteel. aangezien de jongen niet als erfgenaam ingehaald kan worden, hij is immers maar half koninklijk en erg illegaal verwekt, bedenkt de koninklijke opa dat ie opgeleid zal worden als koninklijke eh... diplomaat. naast zijn scholing, overdag, in de basisvaardigheden van een hofjongen - maar de dingen die een prins leert mag hij zich niet eigen maken – wordt hij 's nachts opgeleid door de koninklijke moordenaar. vooral de diplomatie, de psychologie en dergelijke krijgen daarbij veel aandacht. De dood is geen doel, maar een desnoods toepasbaar middel. verder heeft de leerling een heel bijzondere band met dieren. hij heeft o.a. telepatisch contact met ze, wat hijzelf heel fijn vindt, maar zijn zorgvader/leermeester verbiedt hem het te gebruiken. het is een spannend boek. het is geen mannenboek; ik heb me vaak afgevraagd of de hoofdpersoon niet beter als vrouw gepositioneerd had kunnen worden.en het is heeeeel mooi geschreven. Ik ben niet de enige, hoorde ik, die de eerste alinea's steeds wil voorlezen aan anderen:

My pen falters, then falls from my knuckly grip, leaving a worm's trail of ink across Fedwren's paper. I have spoiled another leaf of the fine stuff, in what I suspect is a futile endeavor. I wonder if I can write this history, or if on every page there will be some sneaking show of a bitterness I thought long dead. I think myself cured of all spite, but when I touch pen to paper, the hurt of a boy bleeds out with the sea-spawned ink, until I suspect each carefully formed black letter scabs over some ancient scarlet wound.
[...]
The remembrance is almost physical; the chill greyness of the fading day, the remorseless rain that soaked me, the icy cobbles of the strange town's streets, even the callused roughness of the huge hand that gripped my small one. Sometimes I wonder about that grip. The hand was hard and rough,trapping mine within it. And yet it was warm, and not unkind, as it held mine. Only firm. It did not let me slip on the icy streets, but it did not let me escape my fate, either. It was as implacable as the freezing greyrain that glazed the trampled snow and ice of the gravelled pathway outside the huge wooden doors of the fortified building that stood like a fortress within the town itself.

...en nog heel veel moois daarna! een gouden greep voor wie de avalon- boeken van marion bradley mooi vond, en zeer zeker een aanrader voor alle anderen.

Kay, Jackie; Trompet (Trumpet- Prometheus)
Het verhaal van een grote liefde.

Kingsolver, Barbara; The Poisonwood Bible" (De Gifhouten Bijbel)
Eind jaren vijftig trekt evangelist Nathan Price met zijn vrouw Orleanna en vier dochters van de Verenigde Staten naar een dorp in Belgisch Congo om de bevolking tot het christendom te bekeren. De onderneming is van begin af aan tot mislukken gedoemd. Niet alleen is het jonge gezin niet op de harde en primitieve levensomstandigheden ingesteld, Nathans fanatisme en onbegrip voor zijn omgeving roepen gevaarlijke reacties over hen af, die leiden tot dood en verderf. Als de kerk zijn handen van Nathan aftrekt en het in Congo steeds onrustiger wordt, vlucht Orleanna met haar dochters door het oerwoud naar de bewoonde wereld. In "De gifhouten bijbel" proberen de vrouwen, door wie het verhaal verteld wordt, in het reine te komen met elkaar en met het continent dat hen verscheurd heeft. Ik heb het nog niet gelezen maar de informatie op de achterflap (ik heb de engelse versie, de Nederlands is nog niet uitgegeven?) was voor mij voldoende reden om het geruime tijd geleden aan te schaffen.

Le Carré, John; ?
En ik wil een warm pleidooi houden voor John LeCarré. Wie denkt dat hij is blijven steken in de Koude Oorlog heeft het mis. Altijd prachtige zinnen, messcherp neergezette karakters en een analyse van de ( Britse) maatschappij waar menig socio en psycho een puntje aan kunnen zuigen. Zonder ooit te vervallen in de Lezing zonder Lichtbeelden waar niet nader te noemen Nederlandse schrijvers patent op hebben. Alleen, het laatste boek dat ik tot mij nam heb ik al teruggebracht en natuurlijk ben ik de titel weer kwijt. Het ging over een ex-spion annex hoogleraar die ergens in een voormalig Sowjetstaatje belandt. De eerste zin begon zoiets als:

The exact moment that Tony became officially lost to this world was Monday....at 11.30 hrs.... Maar dan mooier. Weet iemand de titel?

Levin Ira: Sliver (Luchtig)
De eerste keer dat ik dit las vond ik het een heerlijk boek, de herlezing jaren later viel tegen, maar toen had ik ook inmiddels de film gezien en dat heeft me misschien wel wat beinvloed. Maar uitermate geschikt om mee kennis te maken tijdens een middag in de tuin/ op balkon met zon en lekker glaasje wijn.

MacCracken, Elizabeth; Het huis van de reus
Om al die discussies over biepmiepen nog eens op te rakelen:-) Volgens mijn bewaarde recensie: De 25 jarige Amerikaanse bibliothecaresse Peggy vat in haar bibliotheek in een klein stadje in de jaren vijftig een heel speciale genegenheid op voor de jonge, meer dan normaal doorgroeiende, intelligente James. Ze raakt in de loop van de jaren vertrouwd met zijn familie. Na de dood van zijn moeder blijft ze dicht in zijn buurt, om hem - intussen uitgegroeid tot een reus van ruim twee meter vijftig met schoenmaat negenenvijftig - terzijde te staan bij de praktische beslommeringen en de publieke bekendheid die een dergelijk postuur met zich meebrengen. De schrijfster is een geboren verteller die de lezer meesleept in deze bijzonder mooie roman, door middel van utstekend taalgebruik en met veel gevoel voor de maatschappelijke aspecten. Ze geeft tevens een amusant, herkenbaar beeld van de dagelijkse zorgen van een Amerikaanse bibliothecaris.

Maitland, Sarah; Home truths 
En tenslotte, maar dat zal wel lastig worden want het is bij mijn weten niet vertaald: Home truths, van Sarah Maitland. Het gaat over een vrouw die met haar vriend de bergen ingaat. Er gebeurt een ongeluk, de vriend komt om en de vrouw weet niet precies wat er gebeurd is (of zij bijv. zelf het ongeluk heeft veroorzaakt). Zij verliest een hand bij het ongeluk, en het omgaan met de kunsthand speelt in het boek een belangrijke rol. Verder is haar uitgebreide familie heel belangrijk. Wat me zo fascineerde aan het boek was dat in het begin alle familieleden op elkaar leken (en ze heetten ook allemaal bijna hetzelfde, John, Jack, George of zo), en dat je ze aan het eind van het boek allemaal zo goed kent, met vrouw en kinderen. Ik heb het boek een aantal jaren geleden gelezen en het staat me niet meer zo helder voor de geest, maar ik vond het prachtig!

Marain, Elisabeth; Rosalie Niemand
Ik heb dit boek ook in mijn boekenkast staan en al diverse malen gelezen en met steeds weer verbazing in mijn ogen. Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat dat kon gebeuren. Het is zeker het herlezen waard, het is alweer een tijd geleden dat ik het heb gelezen. Dus misschien iets voor op de lijst? Ik stel het bij deze voor. En dan voor de categorie biografieën. Van de achterkant:

Toen ze vijf jaar was werd Rosalie Niemand in een gesticht voor achterlijke kinderen gestopt, want ze was ongewenst en daardoor lastig en tegendraads. Toen ze twaalf was verhuisde ze naar een psychiatrische inrichting voor volwassen vrouwen.

Haar hele leven was een aaneenschakeling van vernederingen, psychische martelingen, angst en onnoemelijk veel verdriet. Rosalie Niemand woont nu niet meer in een inrichting. Ze vertelde haar verhaal aan Elisabeth Marain die diep onder de indruk kwam: "Zo stond ze daar voor me, al vier jaar vrij, niet omdat ze 'genezen' was verklaard, maar omdat er een nieuwe wet betreffende de subsidies was gekomen. Ze stond daar en ik keek naar haar en besefte hoe zij zich ondanks alles op een uitzonderlijke wijze had opgericht en voor het eerst echt begon te leven op een leeftijd dat de meesten van ons het voor bekeken houden. ik zag haar kracht en onverwoestbaarheid en besloot over haar te schrijven."

McCullers, Carson; Collected Stories
Van de schrijfster van "The member of the wedding" en "The ballad of the sad café" is een prachtige bundel (inclusief genoemde titels) uitgebracht. Ik heb deze bundel kado gekregen van een McCullers-fan maar ben er door alle prachtstukjes die nog op mij stonden te wachten nog niet aan toegekomen. Ik weet dat er iets (wat?) van haar vertaald is dus ook de niet engels-lezeressen hebben dan de kans dit naar zeggen meesterlijk schrijven in zich op te nemen.

Nobel, Elizabeth; Het talent
Een Nederlands boek wat ik graag op de lijst zou willen hebben is "het talent" van Elizabeth Nobel. Het gaat over de relatie tussen een viooldocent en een ballerina, het speelt zich af in Amsterdam. Wanneer de viooldocent een nieuwe leerling aanneemt zorgt dit voor grote veranderingen binnen hun relatie. Het boek geeft een goed beeld van het ballet-en muziekwereldje in Amsterdam en als je van vioolmuziek en ballet houdt een aanrader.Het gaat tevens over talent en gebrek aan ambitie en onderlinge relaties worden mooi beschreven.

Nolthenius, Helene; Voortgeschopt als een steen
Het verhaal van de dichter Leonidas van Tarente - historische roman

Nooteboom, Cees; Allerzielen
Normaal vind ik zijn romans nogal pretentieus en misschien geldt dat oordeel voor it boek ook wel, toch vind ik het prachtig. Mooie uitspraken over dood en leven en vooral over rouw en de verwerking daarvan.

Oostrom van, Frits; Maerlant’s wereld
Bij deze wil ik het voordragen voor de lijst, alleen de categorie waar dit boek in zou vallen, zou ik zo niet kunnen zeggen. Voorzover ik weet is het een middeleeuwse geschiedschrijving, biografie en dichtbundel in één. Van Katja (met wie ik het over dit boek had) kreeg ik deze url:

http://www.dds.nl/~ljcoster/maerlant/

En daar las ik o.a dit: "ZIJN graf is al een boek op zich. Geen van de toeristen die onder de toren van de stoere Onze Lieve Vrouwe Kerk in Damme, eerbiedig danwel onverschillig, de muurplaquette gadeslaan die ons vertelt dat hier Jacob van Maerlant ligt, zal slechts een flauw vermoeden hebben van wat zich rondom de vermeende laatste rustplaats van de grote dichter allemaal heeft afgespeeld.''

Zo begint Frits van Oostrom zijn baanbrekende studie Maerlants wereld. Meteen is de toon gezet: de Leidse hoogleraar brengt ons een boeiende, vlot geschreven monografie, die het 13de-eeuwse Vlaanderen en Zeeland tot leven brengt rond het grootste Middel-Nederlandse oeuvre dat één enkele dichter tot stand heeft gebracht (zowat 300.000 verzen). Daarbij komen de meest diverse facetten van de middeleeuwse cultuur en van de romantische receptie van Maerlant beeldrijk aan bod: de werking van de kapittelschool van Sint-Donaas te Brugge, het ibliotheekbezit van de beroemde abdijen Ter Doest en Ten (sic) Duinen, de steeds terugkerende strijd van de Hollandse graven tegen de Friezen, de inpolderingsactiviteiten van de cisterciënzers, de Scheldegotiek, het revolutionaire verschriftelijkingsproces, de hoofse lekencultuur, het probleem van de historische waarheid, de rol van Maerlant in de Vlaamse beweging, enzovoort. Ik denk dat het bij een hoop boekies in de smaak zal vallen, met name de cultuurwetenschappers en - wetenschappers in spe :-) Van de achterflap: 'Van Oostrum is deskundig, hij schrijft vlot (soms modieus) en biedt veel meer dan literatuurgeschiedenis. Via de levensloop en het werk van de dichter ontvouwt hij een groots panorama van de jaren 1250 tot 1300' Wim Zaal - Elsevier. "Frits van Oostrum (...) beschrijft met een zeer indukwekkende kennis de middeleeuwse wereld. Zijn boek is ook een haast ideale middeleeuwse geschiedenis, een stuk cultuurgeschiedenis en vaderlandse geschiedenis ook. Hij schept de wereld waarin een auteur leeft en werkt. En laat heel duidelijk - en vaak met verbijsterend talrijke voorbeelden – de wisselwerking tussen wereld en schrijver en diens werk zien.' Kees Fens - De Volkskrant.

Nou het is al met al een lange mail geworden, maar het lijkt mij ook een geweldig boek. Tot slot nog dit: Het boek is bekroond met de AKO- Literatuurprijs.

Reve, Gerard. Het hijgend hert.
Zoals altijd over angst, liefde en het leven

Rushdie, Salmen; The ground beneath her feet" ("De grond onder haar voeten") :
Eerlijk gezegd heb ik nog nooit iets gelezen van Rushdie maar ik ben in het bezit van dit boek o.a. op basis van deze rescentie: "Hij is een groot schrijver, ja, een van de allergrootste van onze tijd. Wie enkele dagen heeft doorgebracht met zijn nieuwste boek, en wie dus uur na uur heeft gelezen en telkens ook teruggelezen, wie heeft gebladerd en streepjes heeft gezet, wie zich hele zinnen heeft ingeprent en afwisselend heeft gelachen, glimlachend en hardop, en zich de brokken uit zijn keel heeft gedronken met veel te veel koffie, die heeft genoten, geleerd, maar toch bovenal bewonderd - mateloos bewonderd. Het lijkt me, vanwege de "complexe" structuur, bij uitstek een boek om met meerdere personen te gaan lezen.

Schippers, K.; Eerste indrukken
De eerste drie jaar zijn het belangrijkst. In die tijd maken we kennis metlicht, ruimte en kleur, met geuren, klanken en woorden, met alles waaruit het leven bestaat. Het kind doet alles voor het eerst, omgeven door volwassenen die het steeds weer optillen, kussen en door de kamer dragen zonder dat het daarom heeft gevraagd. Van die vroegste jeugd herinneren we ons zo goed als niets. Een enkel voorval, een paar kleuren, misschien een geur, dat is alles. Onze nieuwsgierigheid naar die jaren is zo groot dat het een eeuwig spel heeft opgeleverd: wat is je eerste jeugdherinnering? Voor de minnaars en minnaressen van dat spel is dit boek geschreven. Het gaat over een driejarig meisje dat zich alles herinnert. De hoofden boven de wieg, de eerste stappen, de keuze van het eerste woord. En natuurlijk de grote wedstrijd tussen de moeders, die hopen dat hun eigen zoon of dochter het kind van een ander in alles voor is. K. Schippers schonk een driejarige de stem van een volwassene. Zij schrijft over haar erste indrukken. Als we haar weemoedige en humoristische verhaal lezen weten we waaruit onze vroegste jeugd en die van onze kinderen bestaat.

Schippers, K; Poeder en wind

Een bijna zeventigjarige veilingmeester zegt in een talkshow dat ze er de rest van haar leven voor overheeft als ze nog een week jong kan zijn als de vrouw op een zeventiende-eeuws schilderij. Het lijkt een achteloze pmerking. Maar dan gebeurt er iets geheel in de lijn van K. Schippers' fantastische wereld. Waarom twee boeken van K. Schippers? Omdat ik gewoon niet genoeg krijg van zijn stijl van schrijven. Hij is een meester in het verrassings element. Na de laatste punt van zijn boeken geabsorbeerd te hebben hang ik telkens met een gevoel van groot genot en verbazing achterover. Ik vergelijk zijn stijl van schrijven wel eens met Kate Atkinson, onvoorspelbaar, indrukwekkend.

Shalev, Meir; de Bijbel nu
Ben zeker geen trouwe lezer. Maar ik werd wel door mijn zus Keti getipt voor een heel leuk boek: "De Bijbel nu" van Meir Shalev. Inmiddels uitgegeven in een goedkope Geuzenpocket. Ik ben op tweederde inmiddels. Het zijn allemaal korte verhalen, erg aansprekend geschreven. Het boek bekijkt de (oudtestamentische) bijbelverhalen zoals ze zijn, zonder hemels gezweef, maar met een eigen soort waardering. En dan kom je David tegen als maffioso, mensen afpersend en moordend (het staat gewoon allemaal in de Bijbel), hele en halve profeten en hoe ze dat controleerden, het gedraai van de latere rabbi's over het verhaal van Ruth en haar minnaar op de dorsvloer (hebben ze het nu wel of niet gedaan) en nog veel meer. Ook God zelf wordt kritisch bekeken en er wordt geconcludeerd dat Hij regelmatig een scheve schaats rijdt of op zijn minst een betere tekstschrijver moet aanstellen. Een heerlijke schrijver, Shalev.

Dit boek is een aanrader voor iedereen die grootgeworden is met de kinderbijbel, n het eigenlijk wel eens leuk vind om op een eigentijdse manier aan jeugdsentiment te doen.

Thackeray, William; Vanity Fair
Ik heb het een fiks aantal jaren geleden gelezen in het Engels, en het is een heelrijke zedenschets van upperclass Engeland in het begin van de 19e eeuw. Het gaat over Rebecca Sharp (?), dochter van een schilderleraar, die zich ophoog tracht te werken in de maatschappij, door ramen en ruiten heen.

Als je het boek van Thackeray vergelijkt met bv. de boeken van Jane Austen (die ik dus ook erg graag lees) dan valt op dat zijn maatschappijkritiek wat sterker naar voren komt. Het is allemaal wat scherper neergezet dan bij Austen, waar iemands fouten toch in een zacht licht worden neergezet. Rebecca wordt door Sharp heel duidelijk neergezet als een manipulatief dametje, hoewel je wel begrip voor haar hebt. Ik vind het een boek herlezen waard, zeker na de verfilming op Net5 te zien geweest, waarvan ik net niet de laatste 10 minuten op mijn video (SHIT) heb staan. Dus wat mij betreft, allemaal hier op stemmen :- )

Tolstoi; Oorlog en Vrede
Ik ben aangestoken door het enthousiasme van een kennis. Die sprak over het goede onderzoek dat Tolstoi (1828-1910) deed in zijn tijd, voordat hij aan een nieuw boek begon. Het boek geeft een indringend beeld van Rusland in de 19e eeuw. Het vertelt van de verschillende klassen, de verschillende soorten adel in Moskou en Petersburg. (Of heet het nu Leningrad, Stalingrad? Ik haal dat altijd door elkaar). Moskouse adel zou je volgens mijn enthousiaste kennis met Amsterdammers kunnen vergelijken en Leningradse met Rotterdammers qua cultuurverschil. In Moskou zat het parlement en waren er grote culturele tradities, in Leningrad de Tsarenfamilie en de handel via de havens. Het boek zou een beeld geven van de traditionele leefstijl en neiging tot passiviteit van de Russen. (Dat laatste, die passiviteit intrigeert me wel, maar alleen als het boek me inzicht biedt over wat die passiviteit dan inhoudt. Een nieuw clichébeeld hoef ik niet). Het geeft ook zicht op hoe de Russen ook in die eeuw te lijden hadden van Westerse agressie, zoals van het leger van Napoleon.

Het lijkt me een interessant boek en misschien ook indirect bijdragen aan de beeldvorming over de actuele cultuur en politieke situatie. Tolstoi hoort tot de klassieke schrijvers. Ik ben daarin een nitwit, maar ik ga er van uit dat hij mooi zal schrijven. In mijn encyclopedie lees ik dat Lev Tolstoi in zijn werk een vertegenwoordiger is van het psychologisch realisme, waarmee hij zijn romanfiguren scherp en kleurig tekende. Zijn boeken 'Oorlog en vrede' en 'Anna Karenina' gelden als hoogtepunten van de 19e eeuwse romankunst.

Tolstoi: Anna Karenina
vond ik vollEdig verslindendswaardig, nix galloperen door de paginalang oorlog beschrijvingen. Gewoon alles binnenslurpen zonder pauze. Misschien heel on-pc om te zeggen, maar .... Anna Karenina lijkt me dus een veel betere Grrly keus...(ik lees ook van sf grrls dat ze de technowars stukken overslaan...) en je leert net zoveel over de Russische samenleving van toen als van Oorlog en Vrede. (En het is ook misschien iets korter, maar dat durf ik niet 100% te beweren.) (Aan de andere kant, kan ik me niet precies herrinneren wanneer ik Anna K gelezen heb, dus heeft het blijkbaar toch iets minder indruk op me gemaakt...)

Nog een aanbeveling.

Toen ik jullie mailtjes van de week doorlas (2 weken in halen na vakantie) ging het over Oorlog en Vrede of Anna Karenina. Oorlog&Vrede heb ik nog niet gelezen, maar Anna al een aantal keer ( jullie begrijpen het al, ik ben een fervent herlezer) Ik geef toe, je moet niet in een regenachtig grauw landschap zijn als je dit boek leest, maar het is wel van verbazende schoonheid. Het sub-plot over Lewin kan me de ene keer wel boeien en de andere keer niet, maar Anna altijd. Zo'n mooie val van de troon!

Zimroth, Evan; Collusion (Geheim verbond - Meulenhoff) Zimroth kijkt terug op haar relatie als leerling van Leon Fokine, F., waar blijkbaar net zo'n mythe om heen hangt als om Mr. B. Dit gaat dus over ballet.

Samenvatting
Eisjen. 
Terug naar top pagina

Laatste keer bijgewerkt: 31/03/05   Eisjen: http://home.wxs.nl/~vdk/