Aanbevelingen voor de leeslijst:
augustus 2001 t/m januari 2002
Voor April volgend jaar staat in ieder geval het boekenweekgeschenk van dat moment op de lijst:
Alvarez, Julia: 'In de naam van Salomé'
Alvarez is vooral bekend geworden door haar boek 'In de tijd van de vlinders' over de zussen Mirabal die tijdens het bewind van Rafael Trujillo op de Dominicaanse Repiubliek in het verzet zaten. Zij werden uiteindelijk door Trujillo vermoord.
Alvarez schrijft altijd over sterke vrouwen en een belangrijk thema in haar werk is het leven tussen twee culturen. Alvarez verhuisde op jonge leeftijd van de Dominicaanse Republiek naar de Verenigde Staten omdat haar vader (die met de zussen Mirabal in het verzet zat) te veel gevaar liep.
'In de naam van Salomé' is een boek over de Dominicaanse dichteres Salomé Urena. Van de achterflap:
"Salomé Urena's gedichten patriottische gedichten maakten haar ophaar zeventiende al een nationale held. Haar dochter Camila daarentegen is een verlegen meisje dat zichzelf wegcijfert om haar vader en broers een plezier te doen. Terwijl haar moeder in haar te korte leven tracht Dominicaanse vrouwen te leren voor zichzelf en het vaderland op te komen, wijdt Camila zich vooral aan het onderwijs voor Amerikaanse meisjes in de Spaanse voltooid verleden tijd."(...)
"Dit is de geschiedenis van twee vrouwen- moeder en dochter. De een dichter de ander docent. Twee vrouwen die twee revoluties meemaken in het Caribisch gebied. 'In de naam van Salomé' speelt zich af in de Dominicaanse Republiek aan het eind van de negentiende eeuw, in de Verenigde Staten en in het idealistische, communistische Cuba van de jaren zestig.
Het boek is gebaseerd op twee vrouwen die werkelijk hebben bestaan: 'la musa de la patria' Salomé Urena en Professora Camila Henriquez-Urena.
(aanbeveloen door Danielle)
-----------
Atwood Margaret: De blinde huurmoordenaar
Ik zou graag eens een boek van Margaret Atwood lezen. Blijkbaar heeft er al ooit een op de lijst gestaan. Nu ze de Bookerprize gewonnen heeft is het misschien tijd voor een volgende.
Inhoud: Iris Chase trouwde met een invloedrijke industrieel toen ze achttien was - te jong nog, en te naïef om te zien wat het leven voor haar in petto had. Nu is ze tweeëntachtig, en kijkt ze terug op haar ongewone leven en op de gebeurtenissen rond de tragische dood van haar zusje Laura.
Een van deze gebeurtenissen was de publicatie van 'De blinde huurmoordenaar', de roman waarmee Laura Chase in één klap beroemd werd. Het boek beschreef de riskante affaire tussen een rijke jonge vrouw en een man van ver beneden haar stand - een roman over liefde en jaloezie, zelfopoffering en verraad.
Atwood wisselt de geschiedenis van Iris af met hoofdstukken van de roman-in-de-roman. Steeds verder vervlechten de twee verhalen zich, totdat een catastrofe dreigend opdoemt. Paperback, 494 blz.
In awarding the prize, Simon Jenkins commented: "The Blind Assassin is a complex book that works on many different levels. Far-reaching, dramatic and structurally superb, it demonstrates Atwood's immense emotional range, as well as her poet's eye for both telling detail and psychological truth."
Ik houd altijd we van boeken die in verschillende tijden spelen. Ik ben hier erg benieuwd naar.
(aanbevolen door Ingelies)
Voor het zelfde boek schreef Hilde de volgende aanbeveling:
Gelezen: 'The blind assassin' van Magaret Atwood en wat een prachtig boek!
Ruim 500 bladzijden, en het zit zeer ingenieus (om niet te zeggen: ingewikkeld) in elkaar en valt dus niet eventjes hier samen te vatten. In 'The blind assassin' lopen in feite twee boeken door elkaar heen (eigenlijk drie).
Vertelster van het ene verhaal is Iris, een vrouw van over de 80 die voor haar kleindochter die ze nooit ziet, haar levensverhaal op papier zet. Aanvankelijk zijn het mooi opgeschreven, met lichte spot vertelde observaties over haar huidige leven, zoals haar bezoekjes aan een lokale donutshop:
'There I inspected the washroom wall, on wich the latest entry is: 'If you can't say anything nice don't say anything at all', followed by: 'If you can't suck anything nice don't suck anything at all'. It's good to know that freedom of speech is till in full swing in this country.'
Steeds weer dwalen haar gedachten af naar de tijd en het milieu waarin ze is opgegroeid: de rijke zakenwereld van Toronto in de eerste helft van de vorige eeuw, waar je je staande hield door wijsheden als haar schoonzuster Winnifred er op na hield:
"It's all right to show boredom", she said, "Just never show fear. They'll smell it on you, like sharks, and come in for the kill. You can look at the edge of the table - it lowers your eyelids- but never look at the floor, it makes your neck look weak. Don't stand up straight, you're not a soldier. Never cringe. If someone makes a remark that's insulting to you, you say Excuse me? as if you haven't heard; nine times out of ten they won't have te face ro repeat it."(...) Such were her sermons. I have to admit, despite my loathing of her, that they have proved to be of considerable value in my life.'
Tegelijkertijd vertelt Iris het levensverhaal van haar jongere zus Laura:
"There's a studo portrait of Laura and me. I'm wearing the regulation dark velver dress, a style too young for me: I have noticeably, what used to be called 'bosoms'. Laura beside me, in an identical dress. We both have white knee socks, patent-leather Mary-Janes; our legs crossed decorously at the ankle, right over left, as instructed. I have my arm around Laura, but tentatively, as if ordered to do so."
Waarom Laura op een goede dag van en brug afrijdt wordt pas later, stukje bij beetje, duidelijk. Ze is dan 25 en wordt later posthuum een beroemdheid vanwege een door haar zus alsnog uitgegeven roman. Tot op de dag van vandaag geldt Laura in bepaalde kringen als een cultfiguur. Het gaat dus ook over hoe de levens van twee zussen, waarvan de een al lang geleden is overleden, altijd met elkaar verbonden blijven.
Was het een ongeluk? Zelfmoord? En welke rol speelde Iris' echtgenoot, een voormalig zakenpartner van haar vader met wie ze is getrouwd om het imperiumpje van haar vader te kunnen redden? Het is geen gelukkige verbintenis:
'This was one source of the tension between us: my failure to understand him, to anticipate his wishes, which he set down to my wilful and even agressive lack of attention. In reality it was also bafflement, and later, fear. As we went on, he became less and less like a man for me, with a skin and working parts, and more and more like a gigantic tangle of string, which I was doomed as if by enchantment to try every day to unravel. I never did succeed.'
Langzaam wordt duidelijk dat Laura Chase, door ruim vijftig jaar geleden met een auto van een brug af te rijden, het leven van Iris voor altijd heeft veranderd.
Uit het andere verhaal- waarmee de memoires van Iris worden afgewisseld- komt de titel: 'The blind assasin', dat op zichzelf weer een boek in een boek bevat: een sf-verhaal, dat naar later blijkt wordt verteld door een man die voor 't geld flutromannetjes schrijft, waarin hij echter wel zinnen weet te verstoppen als:
'It's Paradise, but we can't get out of it. And anything you can't get out of is Hell.' ,
dat als motto voor het hele boek zou kunnen gelden. Zo zit het ware Blind Assasin-verhaal vol met verwijzingen naar en symbolen voor wat er in het echte leven met de Chase-zusters gebeurd. De naamloze schrijver vertelt het tijdens hun heimelijke ontmoetingen in delen aan zijn minnares, en de minnares heeft deze versie opgenomen in haar eigen herinneringen aan hun affaire. Lang blijft onduidelijk of dit nu het boek is waarmee Laura Chase na haar dood beroemd is geworden, lang blijft het gissen naar de ware identiteit van deze man en zijn minnares (is het echt Laura zelf? of heeft ze alles verzonnen?) zoals het ook lang blijft gissen naar wat het ene verhaal nu precies met het andere te maken heeft.
Uiteindelijk blijkt dat alles met
alles te maken heeft en tegelijkertijd dat alles heel anders is dan je dacht. Het is in de eerste plaats de prachtige schrijfstijl van Atwood, die van begin tot eind blijft boeien, niet alleen in de twee hoofdverhalen, ook in de verslagen uit de societyrubriek waarin we de Chase-zusters en hun (aangetrouwde) familie van een hele andere kant zien.Het is ook hoe Atwood je steeds weer op het verkeerde been zet met de ingenieuze manier waarop alle verhalen door elkaar zijn heengeweven, waardoor 'The blind assassin' van begin tot eind blijft boeien. Vaak verzucht ik bij het lezen van zo'n dikke pil dat de helft er wel had uitgekund, dat je als lezer echt niet de kleur van elk grassprietje en de bijnaam van elke achterneef van elke buurman hoeft te te weten, in dit geval staat er geen woord te veel in. Een hele echte aanrader dus.
(aanbevolen door Hilde)
------------
(Overigens schijnt er binnenkort ook een goedkope versie uit te komen.)
Pieter Sierksma zegt over Boy in Trouw: "Dit is het mooie van bladeren en lezen. Van het een komt het ander. En voor je het weet bevind je je, ver weg van de stoel waarop je zit, in een ander land."
De inhoud heb ik van Internet geplukt, waar overigens nog niet zoveel over Boy te vinden is. Het verhaal speelt zich af in de begintijd van de (zwijgende) film in Amerika, wanneer de acteurs nog de status van variétéartiest hebben. Toch verwerven sommigen van hen al zoiets als stardom. Wanneer Norma [let op de 'geleende' naam, cs], 'Polly' Todd, wordt vermoord is dat voorpaginanieuws. De politie heeft de vermoedelijke dader al onmiddellijk op het oog, want toen Norma dood, naakt op bed, werd gevonden, bleek er zich een doofstomme jongen in een kast van haar slaapkamer te bevinden. Waar hij vandaan kwam en wat zijn motief was bleef in nevelen gehuld, het enige wat men achterhaalde was dat hij Boy werd genoemd. De jury vond in zijn aanwezigheid op de plek des onheils voldoende reden hem als de dader te veroordelen.
William Stevens, ambitieus reporter van een lokale krant, is nieuwsgierig naar de toedracht van de moord. Door zijn hardnekkige speurtocht ontdekt de verslaggever stukje bij beetje de ware achtergronden, komt hij erachter wie Boy in werkelijkheid was en brengt zijn onderzoek hem uiteindelijk in Montauk, waar hij op een verrassend gegeven stuit.
Meer nog dan een zeer onderhoudend verhaal van een moordmysterie is Boy een roman over de intensiteit van de waarneming, van het zintuiglijk bestaan. Een intensiteit, die verhoogd wordt wanneer een van de zintuigen uitvalt en de toegang tot de werkelijkheid door andere moet worden overgenomen. Een thema dat vaker voorkomt bij Bernlef, denk bijvoorbeeld aan zijn welbekende Hersenschimmen.
Wisten jullie trouwens dat zijn pseudoniem (Bernlef dus) is gebaseerd op een beroemde blinde bard? Enne, hij heeft 'm misschien niet gewonnen, maar Boy was wel genomineerd voor de Libris-literatuurprijs. Als Boekie-Loekie wil ik hem zeker gaan lezen!
Meer informatie over de schrijver op de homepage van boekgrrl Jacandra
(Aanbevolen door Chanou)
---------------
Bierenbroodspot, Gerti: Edittha
Gerti Bierenbroodspot is een schilderes die vooral doeken schildert die betrekking hebben op onderwerpen uit de Antieke Tijd. Ik vind de kleuren die ze gebruikt erg mooi.
Een tijdje geleden vond ze een koffer terug waarvan ze dacht dat ze die al lang geleden was kwijtgeraakt. Deze koffer zat vol herinneringen aan Edditha, een Italiaanse waar ze ontzettend verliefd op is geweest. Volgens haar eigen zeggen heeft Edittha haar onder meer beinvloed in de keuze van haar kleuren voor haar schilderijen. Over haar herinneringen aan haar gepassioneerde geliefde heeft Gerti Bierenbroodspot dit boekje geschreven.
Mij leek het leuk te lezen op welke manier het 'dagelijkse' leven van een kunstenares haar 'scheppende' kant beinvloedt. Daarnaast ben ik ook gewoon nieuwsgierig naar de liefdesverhalen. Ik vind toch vaak niets mooier om over te lezen dan de liefde.
(Aanbevolen door Christl)
---------------
Literatuuronderzoeker Phineas G. Nanson krijgt tijdens een droog college postmoderne literartuurtheorie plotseling schoon genoeg van fictie, hij wil feiten. Hij verlegt zijn onderzoek naar de biografie en raakt gefascineerd door de obscure biograaf Scholes Destry-Scholes en diens biografie over de Victoriaanse avonturier Sir Elmer Bole. Hij besluit een biografie over de geheimzinnige Destry-Scholes te schrijven, maar als hij stuit op diens aantekeningen over Carl Linnaeus, Darwins neef de eugeneticus Francis Galton en toneelschrijver Henrik Ibsen, raakt hij het spoor bijster en verzandt in een moeras van feiten, fictie en verzinsels.
Phineas en het onderzoek lopen vast en er is de liefdevolle hand van een vrouw voor nodig om hem uit dit labyrint te leiden. Een uitstekend geschreven, geestige historisch-literaire detectiveroman over wetenschappelijk onderzoek, liefde en verlangens. A.S. Byatt (zuster van auteur Margaret Drabble) is een van Engelands beste hedendaage schrijfsters, in 1990 ontving ze de Booker Prize voor haar roman 'Possession'. Zie ook www.asbyatt.com . Dit boek werd in de Volkskrant niet echt enthousiast binnengehaald. Maar na het lezen van 'Possession' vind ik dat dit boek zeker op de leeslijst hoort.
(aanbevolen door Ingelies)
----------------
In deze bundel zijn alle verhalen gebundeld die Campert vanaf 1954 tot en met 1998 geschreven heeft. Wat kan ik er nog meer over zeggen Ik bewonder de licht melancholieke stijl waarin hij schrijft. Vaak grappig, met veel taalvondsten (campert vond een nieuwe taal uit om dingen, die soms zwaar zijn, te spreken). Een man naar mijn hart.
(aanbevolen door Karin)
----------------
Chabot, Bart: "Broodje halfom"
Ik hoor zojuist dat Herman Brood dood is. Triest hoor. Om deze markante Nederlander niet te snel te vergeten nomineer ik voor de leeslijst 'Broodje halfom' van Bart Chabot. De aanbeveling komt van anderen:
Beschrijving: Het gelukstelegram
In de catacomben van Paradiso komt Herman opgetogen op me af. 'Ik heb een telegram van de koningin gekregen.' Hij haalt een stuk papier uit de binnenzak van zijn colbertjasje en vouwt het open. 'Zal ik het voorlezen?' Ik kijk over zijn schouder mee. Het vel is leeg. 'Voorlezen? Telegram van de koningin. En de tekst luidt: h e r m a n s t o p'
Vijf jaar geleden verscheen Broodje gezond. Bart Chabot toonde het fenomeen in zijn ware gedaante: als huisvader, kunstenaar en bij moeder Brood. Broodje halfom vertelt verder over Nederlands enige rock-n-rollheld: de viering van Hermans vijftigste verjaardag, de schilderscarrière die een hoge vlucht neemt en de avonturen van Herman als 'kapitein van de wilde vaart'. Broodje halfom is het tweede deel in de unieke Herman Brood-trilogie van Bart Chabot.
'Nog beter dan Broodje gezond, een van de mooiste biografieën van ons taalgebied.' Martin Bril in Het Parool
'Het beste valt Broodje gezond te vergelijken met Jack Kerouacs On the Road. [...] Een vuistdikke faction novel met uiterst sober en strak gehouden proza. De belevenissen en herinneringen ontrollen zich in een tempo dat kan wedijveren met de nummers uit Herman Broods muzikale hoogtijdagen.' Joost Zwagerman in Vrij Nederland
(aanbevolen door Chanou)
----------------
Ik ben heel erg benieuwd geworden naar dit boek omdat er in het programma van Zeeman zo ontzettend lovend over gesproken werd. Opnieuw de tekst van de site:
"De dromerige Siciliaanse Corrado, een veelbelovende maar gevoelige jongen, mag van zijn vader Don Gaetano in Bologna een opleiding volgen. Maar zelfs na tien jaar wordt hij in de grote stad nog altijd als immigrant beschouwd. Gedesillusioneerd keert hij terug naar het kleine, bekrompen dorp van zijn vader, waar hij zich met zijn vrienden probeert te meten en zijn geld over de balk smijt. Steeds verder raakt hij verstrikt in een web van uitzichtloosheid, vastgeroeste sociale verhoudingen en niet-verwezenlijkte dromen. Hij moet bij zijn vader om hulp aankloppen, en vanaf dat moment sleept hij ook Don Gaetano mee in zijn val. De mores van het dorp zijn meedogenloos en de val van de familie lijkt een kwestie van dagen."
(aanbevolen door Jacandra)
----------------
Canada herkent zichzelf in aangespoelde baby
Een visser van het eiland Newfoundland doet in 1912 een wonderbaarlijke vondst. Op een ijsschots treft hij een fraai bekleed mandje aan met daarin een springlevende baby. Francis St. Croix neemt het meisje mee naar huis en hij en zijn vrouw voeden Aurora op als een van hun eigen kinderen. Vanwege haar miraculeuze herkomst, wordt er in de kleine vissersgemeenschap wel gefluisterd dat Aurora vast een 'elfenkindje' is, maar desondanks groeit ze vrij gelukkig op. Pas aan het eind van haar leven krijgt ze zekerheid over wie haar natuurlijke ouders waren, en over hoe ze op die ijsschots terechtkwam.
Voor het vervolg van deze Trouwrecensie klikt hier
Joan Clark (Writers Union Website)
(aanbevolen door Karien)
----------------
Dermoût, Maria: 'De tienduizend dingen' uit 1955.
Het wordt genoemd in het onlangs verschenen 'Lost classics', een uitgave over boeken die volledig verloren dreigen te gaan doordat steeds minder mensen zich die herinneren. Linda Spalding liep ooit toevallig tegen De tienduizend dingen aan en kocht het vooral omdat ze de kaft zo exotisch vond. Maar toen ze begon te lezen, raakte ze betoverd.
De tienduizend dingen wordt dan ook overal genoemd als Dermoûts meest bewonderde roman. Het is "een verhalensnoer vol moorden, maar met een zuiverend slot, waarin alle dingen, ook de kleinste, met elkaar in een groot verband staan."
Het speelt zich af in de Molukken, waar Felicia, een vrouw van in de vijftig, in een oude specerijentuin woont. Ze is de laatst overgeblevene van een Nederlandse familie die het tuinencomplex generaties lang heeft bewoond. Ze is er teruggekeerd na scheiding van haar man in NL en leeft met haar herinneringen en de tienduizend dingen om haar heen. Eenmaal in het jaar, op Allerzielen, gaat ze 's avonds in haar rotanstoel aan het strand zitten, waar ze praat met haar zoon die als militair bij een expeditie is gedood. Ook andere gewelddadig gestorvenen komen haar gezelschap houden. Gesterkt door hun aanwezigheid gaat ze uiteindelijk weer naar binnen 'om haar kopje koffie te drinken en om opnieuw proberen verder te leven'.
Toen ik hier op de lijst vroeg met welke Dermoût ik het beste kon beginnen, was het *ook* 'De tienduizend dingen' dat me werd aanbevolen. Als Boekgrrls moeten we dan toch zeker zorgen dat dit boek niet in de vergetelheid raakt?!
(aanbevolen door Chanou)
-------------------
Du Maurier, Daphne: Rebecca
(ooit in een onbewaakte moment door Hester een keukenmeidroman genoemd;-) is zeker een klassieker. De beste omschrijving van jalouzie van een (dood en dus perfect) ex-vrouw ooit geschreven; een mysterie; een liefdesverhaal; een drama met een spannend ontknoping. Geschreven in 1962/3, gezet in Cornwall in the ... 30's? Maar tijdeloos. Ook diverse keren goed gefilmd met altijd als meest indrukwekkende rol de onverbiddelijk Mrs Danvers (de huishoudster). Eigenlijk zou ik ooit een moderne verfilming willen zien met misschien een ander interpretatie van haar relatie met de dode Rebecca - want eigenlijk was ze heel duidelijk heel erg verliefd op de eerste Mrs de Winter (rebecca dus) maar moest zich beperken tot loyal servant zijn en toekijken hoe ze alle mannen betoverde.
(Aanbevolen door Elm@)
-------------------
(ik vind zijn boeken altijd bijzonder, maar heb eigenlijk altijd een soort stok achter de deur nodig om er aan te beginnen)
Baudolino is een boerenzoon uit Noord-Italië. Als derteinjarige ontmoet hij bij toeval keizer Fredrik Barbarossa, die onder de indruk is van de gewiekstheid van de jongen. Eenmaal aan het hof wordt hij de vertrouweling van de vorst.
Barbarossa leunt zwaar op zijn oordeel, en Baudolino gaat er ten overstaan van Nicetas dan ook prat op dat hij grote invloed heeft gehad op het politieke handelen van de keizer. In Nicetas "Verovering van Constantinopel", een ooggetuigenverslag van de plundering van de Byzantijnze stad, wordt met geen woord over Baudolino gerept, maar zonder deze schelm zou de geschiedenis er anders hebben uitgezien. Of toch niet?
(Aanbevolen door Erna W.)
-----------------
Esstman, Barbara - De andere Anna
Anna Berter groeit op in een beschermde upperclass omgeving in Iowa, in de jaren vlak voor de Eerste Wereldoorlog. Haar jonge leven wordt gedomineerd door twee vrouwen: haar strenge moeder en de beminnelijke Schotse huishoudster, de Oude.
Terwijl haar moeder onvoorwaardelijke gehoorzaamheid eist, voedt de Oude Anna's verbeelding met Keltische liedjes en legenden. Anna's jaren van idyllische onschuld eindigen met de komst van Hailus Tucker, een loge die alle dames in bekoring brengt en Edwina, de kleindochter van de huishoudster zwanger achter laat. Wanneer het buitenechtelijke kind is geboren, besluiten de Berters het te adopteren, onder voorwaarde dat haar afkosmt geheim blijft.
Anna's aanhoudende zoektocht naar de waarheid overde vader van haar zusje leidt uiteindelijk tot een tragedie voor Edwina en onthult lang bewaarde geheimen over Anna's eigen afkomst. De mythische verhalen van de Oude helpen Anna zichzelf terug te vinden en naar volwassenheid te groeien.
(aanbevolen door Erna W)
------------------
Fowles, John: 'The Magus' (de Magier)
John Fowles heeft het boek 2 maal geschreven. De tweede keer is het behoorlijk dikker geworden. Volgens artikelen op het internet was de eerste versie echt een soort van 'cult novel' in de jaren '60. Toen was ik er echter nog niet. In 1977 kwam de tweede versie, die ik gelezen heb. Ooit is het boek verfilmd, maar die film heb ik helaas nooit kunnen vinden.
Het verhaal vertellen zou alles verklappen, mensen die het boek willen gaan lezen wil ik daarom ook aanraden zeker niet online te gaan zoeken naar informatie over het boek, want dat is zonde.
Online wordt the magus momenteel vergeleken met de film 'the game'. Deze film is niet gebaseerd op het boek, maar het kan niet anders dan dat de schrijver van de film het boek met zeer veel concentratie gelezen heeft.
John Fowles: The Web SiteHet boek gaat over een jonge leraar die naar Griekenland wil gaan om daar les te geven. De leraar krijgt voor hij vertrekt naar het eiland een waarschuwing 'beware of the waiting room'. Hij snapt er niets van maar gaat gewoon. Uiteindelijk vindt hij 'the waiting room' op het eiland en gaat hij op onderzoek uit. Daar ontmoet hij (Nicholas) Maurice Conchis. Ieder weekend gaat Nicholas voortaan bij Conchis op bezoek. Conchis vertelt over zijn verleden. 's nachts hoort Nicholas allerlei vreemde dingen. Iedere keer als Conchis er niet bij is hoort en ziet hij dingen die passen in de verhalen van het verleden van Conchis. Er gebeuren allerlei hele vreemde dingen, waardoor Nicholas zich afvraagt of het allemaal echt is of een toneelspel. Tot zijn vriendin op bezoek komt en hij er van overtuigt raakt dat het allemaal toch echt is.
Ik kan het gewoon niet omschrijven, het is zo goed geschreven, zelf denk je ook 'wat is dit?' is dit echt? is dit nep? wat is de bedoeling? waar leidt het toe? Mensen die houden van psychologische thrillers moeten het boek zeker lezen!
(aanbevolen door Evelien)
------------------
Groen, Marieke: Zeven meter onder water
Het is het romandebuut van Groen (1966). In 1999 publiceerde zij de verhalenbundel 'Net als Barbapapa'. Niet gelezen, maar de titel doet verlangen. De recensies van 'zeven meter' waren goed, herinner ik me.
Op de achterkant worden de ingrediënten genoemd:
"Een missionaris komt naar Nederland voor een familiehereniging in een tv-programma; een Bewust Ongehuwde Moeder krijgt midden in de nacht een onheilspellend telefoontje; een tienjarig jongetje heeft een denkbeeldig vriendje dat zich tegen hem keert; een meisje droomt van verdrinken omdat ze onder water hoopt te vinden wat ze boven water mist.
Marieke Groen legt in haar roman Zeven meter onder water een kwart eeuw uit het leven van zes mensen vast, van de jaren '70 tot de eeuwwisseling. De levens van deze personages zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, vaak zonder dat ze dat weten of willen. Ze hebben grote dromen en stille verlangens, maar ze zijn niet of nauwelijks in staat die te verwezenlijken. Centraal in dit alles staat de zoektocht van een jonge vrouw naar haar vader."
Het boek begint met twee prachtige citaten:
Het leven wordt achteruit beleefd, maar dient vooruit te worden geleefd ~ Kierkegaard
En deze (wie durft dat hardop te zeggen!):
Now that I've met you would you object to never seeing each other again? ~ Aimee Mann
(aanbevolen door Ina)
------------------
Hart, Maarten 't : Het Woeden der Gehele Wereld -
Soms lees je een boek uit en EIgenlijk wil je meteen gaan applauderen... maar ach, dat staat zo gek. Mijn groeiende interesse in/admiratie voor de boeken van 't Hart heeft nu weer een enorme sprong voorwaarts genomen. Dit is een gewEldig boek!
Van de blurb : 'de geschiedenis van een nooit opgehelderde moordzaak. Die moord gaat overigens terug op een waargebeurd voorval. In 1956 werd in Maassluis tijdens een groots opgezette evangelisatiecampagne op klaarlichte dag een politieagent doodgeschoten.'
Nou ja, ik ben niet zo'n detective lezer maar goed, vooruit, ik wilde wel meer te weten komen over de jeugd van Alexander Goudveyl. Maar er is mEEr. Behalve de (spannend, ingewikkeld, prachtig geschreven) detective verhaal, en de aanvullende jeugdjaren verhalen ontdek je aan het eind van het book hoe het eigenlijk afliep met die Goudveyl van de hopeloze liefde in 'Onder de Korenmaat'!!! Ik ga natuurlijk niets verklappen maar in Onder de Korenmaat is er een soort open einde. Een stukje blurb van mijn editie zegt zelfs: 'suggereert de schrijver in zijn slothoofdstuk zijn ondergang.' SuggerEErt gewoon, je moet maar zelf invullen hoe je denkt dat het met hem afloopt. Onder de Korenmaat was geschreven in 1991. Het Woeden der Gehele Wereld in 1993. Heerlijk om een later boek te schrijven die ... wat precies? ...um... het is alsof het tweede boek Om het eerste heen is geschreven... je gaat terug in de tijd, maar ook vooruit.
Zijn er andere grrls die deze 2 boeken gelezen hebben en zo genoten hebben? Ik kan hier eigenlijk niet zo veel schrijven zonder te veel te verklappen. In ieder geval is de detective element van het verhaal heel strak in elkaar gezet. Het is niet zo'n ordinair sbs-achtig flutboek waarin de mechaniek van het verhaal alles is, en de karakters gewoon 2 dimensioneel poppen zijn om het verhaal voort te duwen. Nee, met dit boek, zoals met alle goede boeken, wIL je eigenlijk niet tot het einde komen. Ik ging steeds langzamer lezen hoe verder ik kwam in het boek. Zucht... dat laatste hoofdstuk. Met een soort knipoog naar de traditie van Agatha Christie verzameld hij alle 'suspects' bij elkaar voor een etentje om de schuldige aan te wijzen. Maar alsnog wordt het allemaal niet zo simpel als hij gedacht had, tot de laatste pagina's komen er steeds meer kronkelingen in het verhaal. Als lezer zie je het wel ietsje van te voren aankomen, zie je de stukken op hun plaats vallen, maar hIJ, hij heeft het hele verhaal pas echt op het laatste moment door.
(Aanbevolen door Elma)
--------
"Tweeduister is een fascinerende en ontluisterende verbeelding van de jaren tussen de twee wereldoorlogen, waarin kunst wordt geconfronteerd met engagement, liefde met religie, geweld met pacifisme."
(uit Boekenweb)
"De drieëntachtigjarige Martha Thompson wordt iedere nacht wakker gehouden door stemmen uit het verleden. Nadat zij bezoek gekregen heeft van Zora de Jongh, de kleindochter van haar vroegere geliefde, besluit zij nog geen zelfmoord te plegen en het verleden te laten herleven. Met de laatste kracht die in haar oude armen ligt opgeslagen, zal zij de zestig jaar oude koeien die met hun magere poten in de sloot staan te loeien, op het land trekken.
In haar nieuwe roman Tweeduister geeft de schrijfster en filosofe Joke J. Hermsen (1961) een schitterend beeld van het literaire leven in het interbellum. De verschrikkingen van de eerste wereldoorlog, de strijd der suffragettes, het opkomende feminisme en pacifisme, de groeiende angst voor het fascisme nemen in haar roman een zeer belangrijke plaats in. Op indringende wijze toont zij aan hoe het optimisme van de jaren twintig plaats maakt voor de angst en de wanhoop van de jaren dertig."
Voor het vervolg van deze recensie van Arno van der Plank klik hier
Filosoof Hermsen wint Jan Hanlo Essayprijs
(aanbevolen door Karien)
--------
Hulme, Keri: 'The Bone People'
('Kerewin' in de Nederlandse vertaling)Van dit boek kan ik me nog herinneren dat ik er de eerste 30 pagina's niets van begreep, maar dat ik het daarna niet meer weg wilde leggen. Het boek speelt zich af in Nieuw Zeeland en "verweeft Maori mythen met Christelijke symbolen".
"...The central portait, an autistic child who would try the patience of a saint. The man and woman who have to cope with him are not saints: they are New Zealanders who love him, their country, and their self-respect, all passionately. These elements combine and ignite in such a way as to make you feel you are discovering what an apesct of real life is like."
(Aanbevolen door Jos)
--------------------
Hieronder de tekst die over dit boek stond op de Zeeman met boeken site:
"Tijdens het maken van een televisiereportage over het circus in India,
verscheurt een leeuw de hand van een Amerikaanse journalist. Wanneer een vrouw de hand van haar echtgenoot aanbiedt, begint een wonderlijke roman over liefde en tweede kansen. The Fourth Hand is karakteristiek voor John Irvings manier van verhalen vertellen. Het lijkt in het begin op een komedie, zelfs op een satire, maar het eindigt even realistisch en emotioneel als Irvings eerdere romans. In dit boek exploreert hij een aantal van zijn bekende thema's, zoals verlies, verdriet en verlossing door de liefde. Maar met deze roman begeeft hij zich ook op nieuw, onontgonnen terrein."Irving, John (een interview met Peter Boerman, "(...)Irving, nu 54, was door de VU gevraagd een lezing te verzorgen om uit de doeken te doen waar zijn belangstelling voor de medische wetenschap vandaan kwam en waar hij de informatie vandaan had voor zijn twee boeken die voornamelijk over dokters handelen: De regels van het Ciderhuis, over een gynaecoloog, en Een zoon van het circus, over een Indiase orthopedisch chirurg.(...)")
Irving, John Bi(bli)ografie
(aanbevolen door Jacandra)
--------------------
En er waren grrls die soms een kinderboek van de maand wilden kiezen toch? Nou, wat betere dan:
Jong, Trude de:
Lola de Beer
Zelf ben ik niet zo'n kinderboek lezer, maar dit boek heb ik wel uitgelezen voordat ik het kado gaf - hieronder mijn aanbeveling dus. Oja, en het is voor kinderen vanaf 3 jaar.Eerst even over het uiterlijk van het boek. Mooie lichtgroene harde kaft met overal tekeningetjes. Ligt lekker in de hand, valt makkelijk open. Op de achterkant wat blurb over Sesamstraat verhaaltjes en 'Bekroond met een Zilveren Griffel' (whatever that may be, maar het klinkt in ieder geval indrukwekkend ;-) en - een prAchtig foto van de schrijfster 'toen ze zo oud was als Noor'. Eigenwijs blond kindje kijkt de fotograaf aan met een uitdrukking van 'Zie je niet dat ik erg druk ben hiero? Kan je niet ipv met dat domme fototoestel te zwaaien mij even helpen met wat meer water halen voor mijn badje?"
Bij de 3e pagina al moest ik lachen ('Alle kinderen zijn dol op die rotpanda's!') en voordat ik bij de Lola-soep was zat ik er helemaal IN. Via verhalen over een ziekenhuis bezoek en een dagje Madurodam, schoenen kopen (Altijd leuk!) en berenverliefdheden leerde ik Noor en Lola en vrienden steeds beter kennen.
Het eind is om te jAnken (deed ik dus ook tuurlijk ;-) zo mooi. Ultieme creatieve oplossing voor de 'mijn kind is haar favoriete beertje kwijt' probleem ... Een boek dat in een beetje kleuterboekenplank niet ontbreken mag vind ik - en dat voor maar fl.21.50!
(Aanbevolen door Elma)
----------
Kingsolver, Barbara: De gifhouten bijbel
Het verhaal wordt verteld door de moeder en de dochters Van de achterkant:
Eind jaren vijftig trekt Nathan Price met zijn vrouw en hun vier dochters van de VS naar een dorp in de Belgisch Kongo om de bevolking tot het christendom te bekeren. De onderneming is van het begin af aan tot mislukken gedoemd. Niet alleen is het jonge gezin niet ingesteld op de harde en primitieve levensomstandigheden, Nathans fanatisme en onbegrip voor zijn omgeving roepen bovendien gevaarlijke reacties over hen af. Als de Kerk haar handen van Nathan af trekt, en het in Kongo steeds onrustiger wordt, vlucht Orleanna met haar dochters door het oerwoud naar de bewoonde wereld.
De gifhouten bijbel is een meeslepende familiegeschiedenis en een ontnuchterend verslag van de gruwelen van religieus fundamentalisme in eenuitgebuit land op de drempel van kolonialisme en onafhankelijkheid.
(Aanbevolen door Janneke)
----------
Kowalski, William: Eddie's Bastaard
Grootvader Mann woont in z'n eentje in een oud landhuis als laatste telg van een ooit roemrucht geslacht – althans, dat denkt hij tot de ochtend waarop hij een verlaten baby op zijn stoep aantreft. En één ding wordt onmiddellijk duidelijk: grootvaders solitaire bestaan zal een stuk interessanter worden.
Voor rest recensie van readers digest klik hier
(aanbevolen door Karien)
-----------
Laroui, Fouad: Judith en Jamal
Al eerder schreef ik enthousiast over Laroui. Nu ik Judith en Jamal heb gelezen kan hij voor mij niet meer stuk! Humor en woedende analyses over onverdraagzaamheid van fanaten in een Celineske stijl. Een verhaal dat alle kanten uitgaat en waar de hoofdpersonen op ingrijpen.
Judith en Jamal zijn verliefd. Dat is in dit geval niet alleen maar leuk, want Jamal is Marokkaans en Judith is Joods. En ja, er is een overeenkomst met Shakespeares Romeo en Julia, maar nee, die is er ook weer niet. Laroui gebruikt het verhaal, maar geeft er een hele eigen wending aan. De balkonscène is goud! Is Jamal de hoofdpersoon? Misschien. 'De Vader' speelt evenzeer een rol van betekenis in een schitterende beschrijving van wat het betekent in een land te wonen waar je niet bent geboren. En het Parijs van vandaag. De Rue de Charonne.
Laroui schreef het verhaal oorspronkelijk in het Frans (voor de liefhebbers: De quel amour blessé - uitgegeven bij Editions Julliard, Parijs) en de vertaling van Frans van Woerden is fenomenaal. Citaten kiezen is bijna niet te doen... maar ik heb er een gekozen, die de woede waar Laroui mee schrijft zo mooi weergeeft ...
"Tarik had een benige doodgraverskop zoals sommige stripfiguren. Zijn wangen waren hol, en hij had van die zwarte ogen die te diep in hun kassen lagen, waardoor hij eruitzag als een gedeprimeerde raaf. Maar dat kon ik hem natuurlijk niet kwalijk nemen, want niemand is verantwoordelijk voor zijn eigen smoelwerk; wat ik echt niet kon uitstaan was die eeuwige geconstipeerde keutelpoepersuitdrukking op zijn gezicht, hij zat altijd wel moeilijk over iets te urmen, en dan had ie ook nog eens van die ellenlange stiltes tussen wat er allemaal uit zijn bek kwam dreutelen. Bovendien had ie een soort tevreden ouwelulligheid over zich. Hij had gewoon een pesthekel aan het leven, mijnheer de graftak."
Je ziet hem voor je! Judith en Jamal zet in een sneltreinvaart (de vertaling is niet meer dan 137 bladzijden) een wereld neer waar vooroordelen regeren en waar Laroui voorgoed vanaf wil. Ik heb zijn andere boek 'Kijk uit voor parachutisten' al besteld.
Franse website over de schrijver
(aanbevolen door yvonnep)
-----------
Lauryssens, Stan:
Mijn heerlijke nieuwe wereld, leven en liefdes van Maria Nijs-HuxleyMijn heerlijke nieuwe wereld is het aangrijpende levensverhaal van een onbekend Vlaams meisje dat een van de meest fascinerende vrouwen werd van de twintigste eeuw.
Maria Nys was zestien jaar toen zij in 1914 naar Engeland vluchtte en het kindermeisje werd van Bloomsbury. Zij zat aan het doodsbed van D.H.Lawrence en werd verliefd op Virginia Woolf. In 1919 trad zij in het huwelijk met de halfblinde Britse romanschrijver Aldous Huxley. Mijn heerlijke nieuwe wereld neemt de lezer mee van Vlaanderen naar de heuvels van Toscane, de duinen van Bergen in Noord-Holland, de zon en de krekels van de Côte d'Azur, de grauwe mist van Londen en de filmstudio's en sinaasappelplantages van Hollywood.Maria Nys Huxley genoot intens van het liefdesspel met een man maar de echte liefde vond zij bij een vrouw. Eerst bij Lady Ottoline en Costanza, haar inamorata, in Hollywood bij Greta Garbo, Marlene Dietrich en Audrey Hepburn. Zij wisselde hartsgeheimen uit met Charlie Chaplin en Igor Stravinsky, hield spiritistische séances, deed aan handlijnkunde, las de toekomst uit de sterren en experimenteerde met mescaline en andere geestverruimende drugs. De anti-goeroe Krishnamurti voerde haar in gedachten terug naar haar jeugd in Vlaanderen.
Uit "Literaire Lente"
Zie ook bij Lesbische Literatuur
(aanbevolen door Karien)
-----------
Lewin, L.:
"Voor bijna alles bang geweest "Beschrijving:
Voor bijna alles bang geweest is het verhaal van Emma Morgenblatt, geboren aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog als dochter van een Duits-joodse emigrant. Na een onderduikperiode op de Veluwe groeit ze op met Doris Day als idool. Na een paar jaar in 't losbandige wereldje van het postkoloniale Djakarta en het existentialistische Parijs keert ze begin jaren zestig terug naar het linkse studentenleven in Amsterdam, waar liefde en nieuw verworven politieke ideeën tot verwarring en veel drank leiden.
'Ontroerend, nee angstwekkend mooi.' De Groene Amsterdammer
'Lewins stijl is lichtvoetig en krachtig tegelijk. [...] Een bijzonder talent heeft Lewin voor het karakteriseren en levendig oproepen van de romanfiguren.' NRC Handelsblad
"Am Vorabend des Zweiten Weltkrieges wird Emma Morgenblatt als Tochter eines deutsch-jüdischen Emigranten in Den Haag geboren. Und wie so viele andere in dem durch den Krieg entwurzelten Europa führt auch sie ein ungewöhnliches, rastloses Leben. Nach einer Kindheit der Heimlichkeiten - sie verbringt die Kriegsjahre bei einer holländischen Pflegefamnilie -, lebt Emma mit ihrem Vater, der die Verfolgung durch die Deutschen in einem Versteck überlebt hat, in Indonesien; aber die exotische Fremde wird ihr nicht zur Heimat. In den wilden sechziger Jahren ziehtr es Emma nach Amsterdam und Paris. Während sie tagsüber arbeitet oder studiert, verbringt sie die langen, durchzechten Nächte bei angeregten Diskussionen und politischen Aktionen. In diesen existenzialistischen Kreisen findet sie Freundschaft, aber kaum Freunde. Der Alkohol bringt Emma schließlich einem Zusammenbruch nahe, und gerade in dem für einen Entzuug nötigen Klinikaufenthalt komnmt Emma zur Ruhe:Die Patienten sind meist ältere Juden, traumatisiert durch ihre Kriegserfahrungen; sie setzen alles daran, Emma an ihre jüdischen Wurzeln zu erinnern."
(aanbevolen door Anita)
----------
Maddox, Bruno : My little blue dress,
Uit Het Parool:
"Een simpele titel, die mooi past bij het omslag -inderdaad een blauw jurkje tegen een groene achtergrond- en het ouderwetse titelblad met weelderige bloemenrand en zo'n lieflijke krulletter die je normaal alleen nog op de ramen van heel foute boutiekjes en kappers tegenkomt. Maar achter dat fijn-kitscherige voordoek gaat wel één van de leukste, krankzinnigste en verwarrendste boeken schuil die in tijden is verschenen.Stel je voor dat Kurt Vonnegut, Mary Poppins, Vladimir Nabokov en Buck Rogers in één kamer zijn gaan zitten om een verhaal te schrijven, en je komt een beetje in de buurt van wat dit is: verrassend, gedurfd, volstrekt over the top, briljant, raar...
Het verhaal van de naamloze vertelster begint -naar we veel later zullen begrijpen- op de eerste dag van het jaar 1900 en omspant de hele eeuw. Een meisje groeit op in landelijk Engeland en ziet op tegen het saaie agrarische huwelijksleven of de vernederingen van het ouwe vrijsterschap die haar te wachten staan. Maar dan volgt deze alinea: 'Does this all sound familiar to you? I would not be surprised if it did quite frankly, reader, because I swear sometimes it seems like every other book that gets published these days is an old woman's memoir that begins exactly like this one is beginning: back in the horsedrawn, gaslit days of yore complaining about how rough it was to be a little girl.'
Zo'n boek wordt dit dus níet, en daarmee is het grote van-het-ene-verkeerde-been-op-het-andere-staan begonnen. Want dat je daar voortdurend op wordt gezet, begint je al gauw te dagen."
De recensie is in zijn geheel hier te vinden of anders hier
Het lijkt mij een boeiende leeservaring!
Read First Chapter.Com
Een interview met Maddox bij iVenus.com(Aanbevolen door Chanou)
----------
Meyrink, Gustav: 'De Golem' uit 1915.
Een prachtig verhaal over de creatie van de Golem. Dunne lijntjes tussen werkelijkheid en droom doen je twijfelen wat echt is en wat niet.
Duitse recensie bij Amazon.com
Engelse recensie bij Amazon.com(Aanbevolen door Jos)
-------------
Nobel, Elizabeth: Diamenten op mijn wang
Maar "Diamanten op mijn wang' is wel een compleet ander boek dan het Talent maar mijns inziens ook zeer de moeite waard.
Het is het verhaal over haar moeders laatste maanden mooi vervlochten met haar levensverhaal. Warm, ontroerend en liefdevol.
Twee fragmenten.
--De dag kwam dat ze echt niet meer zonder hulp uit haar stoel kon opstaan. Nu had ze tijd! Ze ging lezen. En niet zo'n beetje. Soms las ze een heel boek in een dag en begon de volgende morgen weer van voren af aan. Het deed haar zichtbaar goed.--
--Bourgondië. Een dagreis van huis ontspan ik. Ik zit aan de rand van het meer. Het is nog vroeg. Ik hoor het water likken aan de oever. De zon tovert het meest verafgelegen deel van het meer om in een plas brandende olie. Er is wat wind. Ik draag niets dan een dunne kamerjas, half open, zodat het briesje langs mijn huid strijkt. Bijen zoemen, vogels fluiten. Nooit meer zwemmen in koel water, nooit meer met blote voeten in het gras lopen, nooit meer fietsen met de wind in je haren. Wat houdt Moeder hier op aarde? De afstand verzacht de ellende, er komt weer ruimte in mijn hoofd. Maar het raadsel, mijn moeder, heb ik meegenomen.--
(aanbevolen door Corrie, Ingelies, Chanou)
----------
Nothomb, Amélie - Met Angst en Beven
(oftewel - Japan gezien door de pretogen van Bridget Jones) Een boek om te lezen met een bijna konstant vaag grijns van genot. Een schrijfster met een grandioos gevoel voor humor en zelfspot, die tegelijkertijd een reeks haarscherp observaties neerzet over de verschillen tussen westers en oosters denken.Ik weet niet hoeveel van dit boek autobiographisch is maar ik vermoed best veel als ik lees dat de schrijfster (is geloof een belg) geboren was in Japan.
Haar ervaringen als werknemer in een Japans bedrijf - meer verhaal is er niet; eigenlijk zou iedereen die zich interesseert voor Japan en/of kantoorkultuur (hey! iets voor Het Buro lezers wellicht!) dit juweeltje moeten lezen.
Ik zou eigenlijk dit boek voor willen stellen voor ons volgende leeslijst - lijkt me ideaal - kort, makkelijk aan te komen (denk ik, vrij nieuw en ligt ook al in de bieb) en met veel discussie punten - veel over de positie van de Japanse vrouw in de maatschappij, + de overbeheersend belang van werk enzovoort.
(Aanbevolen door Elma)
--------------
O'Farrell, Maggie - Voorbij de liefde
Warm aanbevolen: Maggie O'Farrell, geboren in 1972 is journaliste, woont in Londen en dit is haar debuutroman.
Een prachtig gecomponeerde roman, vlot geschreven. Openingszin. 'De dag dat ze zou proberen zelfmoord te plegen besefte ze dat de winter voor de deur stond.'
Toch is het niet een echt treurig boek. Het gaat over liefde en verlies, over trouw en bedrog, over familie en relaties, moeders en dochters, vaders en zonen, godsdienst en tolerantie. Een ontroerend en aangrijpend boek. Een aanrader!
Gesprek met O'Farrel en Sutcliffe in Café Libri
Online interview(Aanbevolen door Irene)
----------
Otten, Willem Jan: "Ons mankeert niets"
Waardeloze titel op zich, maar O O O.... wat weet die man te boeien!! ik heb het boek inmiddels al 2 x gelezen, met zo'n 2 á 3 jaar tussentijd (eerst als bulkboek, maar op vorige hemelvaartboekenmarkt als rainbow pocket gevonden), maar ik vond het nog even gewEldig... ook van de vorm waarin het geschreven is (een ik-figuur die het eigenlijk vanaf een afstandje allemaal verteld..) verwacht je niet dat je door blijft lezen (ik in ieder geval niet... sommige mensen/boekies lezen Alles uit... maar dat lukt mIJ niet hoor... als ik het nix vind gaat het opzij... tenzij ik de schrijver/ster zO geweldig vind dat hij/zij het voordeel van de twijfel krijgt ;-)
OK waar gaat het dan eigenlijk over?? stukje van de blurb: "De reikwijdte van ''Ons mankeert niets" is buitengewoon groot: het is het portret van een dokterspraktijk, de spannende beschrijving van een dag vol patienten en beslissingen, een geschiedenis ook van liefdesbedrog." (word je toch ook niet veel wijzer van, lijkt potdorie wel doktersromannetje ;-) je zou je bijna afvragen waarom ik het OOit ben gaan lezen ;-) ach weet ik nog wel, want was bulkboek en die zijn zo lekker licht voor in je rugzak ;-)
Dat liefdesbedrog is toch wel belangrijk thema voor WJO, nl. naar aanleiding van herlezen dit boek, direct toch eindelijk maar "De wijde blik" (andere van z'n drie romans, verder schrijft ie gedichten, essays en toneelstukken) tweedehands gekocht, en daar kwam zelfde thema toch wel weer op heel andere manier terug. "Ons mankeert niets" gaat verder ook over "Wat doe je als iemand dood wil." Klinkt tuurlijk heel zwaar, maar is wel op mooie manier in verhaal verwerkt (en blijft nog spannend ook!)
Al met al denk ik genoeg ingredienten voor een leuke discussie!!
(Aanbevolen door Es)
als 'voorproefje' nog even paar citaatjes (voor een deel toch pUre poetry ;-):
'... en ik rook de zweem van teer, roerloos zoet water en olie die bij mij gepaard gaan met het subtiele, hevige verlangen om alleen te zijn.'
'Alles wat die nacht gebeurd is, is eerder die dag begonnen. Veel is toeval, maar wordt met terugwerkende kracht een plan.'
'We bestaan zover we met anderen samenhangen.'
'Ik verval in herhalingen, mijn zinnen zijn als een raam, ik vlieg er met mijn gedachten steeds maar tegenaan.'
'We openen op papier onze ogen door uit ons geheugen te putten, op zoek naar onszelf om tenslotte te begrijpen dat we sliepen toen we waakten.'
'We schrijven, maar als we kunnen begrijpen wat er staat zijn we niet langer die we waren toen we schreven.'
Willem Jan Otten bij Biblioweb
----------------------
Royen, Heleen: De gelukkige huisvrouw
(deze website duurt even voordat hij helemaal geladen is, maar spectaculair :-) ......)
Een andere suggestie (aanrader) voor de lijst: "De gelukkige huisvrouw" van Heleen van Rooyen. Spiksplinternieuw boek (debuut). Van Rooyen schreef eerder colums in bladen.
(aanbevolen door Nathalie)
----------
Roth, Philip; The Dying Animal
Voor wie de volkskrant niet leest en toch geïnteresseerd is in Roth's nieuwe boek - ik wil het aanbevelen voor de nieuwe leeslijst - hier een korte samenvatting van Zeeman's recensie.
"De nieuwste roman van Philip Roth gaat over liefde en seks, over toewijding en verlangen dus. Het boek kan gezien worden als een antwoord op zijn vorige roman, "The human Stain" waar de liefdesaffaire tussen een oude hoogleraar en een ongeletterde werkster diepe afkeur teweeg brengt in brede maatschappelijke kring, en ook nog ingebed is in de nasleep van het Vietnam-drama.
In The Dying Animal speelt een soortgelijke verhouding een grote rol, alleen met minder maatschappelijke "kringen in de vijver" . Wederom een professsor die dit keer een verhouding krijgt ( na zovele andere toen hij zich eenmaal aan het keurslijf van huwelijk had ontworsteld) met een van zijn studentes. Alleen krijgt deze verhouding , lang nadat ze beëindigd is, nog een schrijnend maar misschien ook wel zeer diepgaand vervolg : De studente staat ineens voor zijn deur en vertelt dat ze stervend is aan kanker. Hier wordt dan de rekening opgemaakt : is het verlangen dat hij voor haar voelde, om te zetten in nu alleen maar onbaatzuchtige liefde, om haar te verzorgen en te begeleiden naar het einde ? Is zijn toenmalige verlangen, zijn kleine dood ( 'petit mort' =orgasme) te rijmen met de grote dood die zich nu aandient ?
Tot slot nog een citaat van Zeeman : "Daarom is The Dying Animal, bij al zijn onopgesmukte reflectie op de sexualiteit, vrijwel een levensbeschouwelijk traktaat, een boek met een boodschap, een boek van troost. Het is de zoveelste manifestatie van een uniek soort mildheid en wijsheid die wortelen in de Europese traditie en de Amerikaanse anti-traditie. Wanneer zouden de heren in Stockholm wakker worden en beseffen dat het oeuvre van Roth inmiddels weergaloos en ongeëvenaard is ?"
(aanbevolen door Elly S.)
----------
Schwartz, Christina: Onder het ijs.
(omdat ik gefascineerd ben door de Eerste Wereldoorlog)
De Eerste Wereldoorlog loopt ten einde en voor Amanda Starkey is de lichamelijke en geestelijke belasting van het verplegen van soldaten te veel geworden. Ze keert terug naar de boerderij van haar familie in de hoop dat het leven daar haar nieuwe kracht zal geven en haar zal helpen een traumatische liefdesaffaire te boeven te komen. Een jaar na Amanda's komst keert Matties echtgenoot uit de oorlog terug en ontdekt dat zijn vrouw op mysterieuze wijze is verdronken. Amanda heeft de zorg voor Ruth op zich genomen en kwijt zich met een onnatuurlijke, bijna beangstigende intensiteit van haar taak. Ze weigert pertinent te onthullen wat er in de nacht van Matties dood is gebeurd, een obsessie die vele jaren aanhoudt. Maar Ruth herinnert zich de nacht waarin haar moeder is verdronken steeds duidelijker en wordt uiteindelijk medeplichtig aan Amanda's geheim.
(aanbevolen door Erna W.)
----------------
Klik op de link voor de aanbeveling van Karien.
Jody Shields (The Authors, met links naar de Engelse boeken)
----------------
Stahlie, Maria; Honderd deuren
Marie Stahlie publiceerde verschillende verhalenbundels en romans, waaronder Het beest met de twee ruggen (1995) en Honderd deuren (1996) dat is bekroond met de Multatuliprijs. Het leek mij leuk om Honderd deuren te lezen. Op het net vond ik een samenvatting en bespreking in De Standaard.
"Op haar 18e verjaardag arriveert Mirjam Ciecierzky op een eiland in de Egeïsche Zee. Voor het eerst in haar leven zal zij voor langere tijd gescheiden zijn van haar tweelingzus Nadine, die voor een muziekbeurs naar Chicago vertrokken is. De ouders zijn gescheiden. Moeder Sylvia is hertrouwd met de arts Andrei Ciecierzky. Om zicht op z'n eigen leven te krijgen heeft Andrei voor 9 maanden z'n artsenpraktijk met een studievriend geruild. Op het eiland worden Mirjam en Andrei 'betoverd' door de eilandsfeer, door oude riten en gewoonten. Mirjam sluit vriendschap met de 16-jarige Lucien, die o.a. toeristen ronselt voor zijn vaders hotelletje. De 84-jarige boer Dimitri, die uit alle macht probeert staande te blijven, ziet op een gegeven ogenblik in, dat z'n krachten opraken. Vee en akkers kan hij niet meer verzorgen. Dimitri verhangt zichzelf, hij wordt door Mirjam en Lucien gevonden. De schrik is groot. Zelfmoord wil zeggen: buiten het kerkhof begraven worden, rechtstreeks naar de eeuwige verdoemenis gaan en rond blijven spoken op het kerkhof.
Lucien en Mirjam grijpen in. Van zelfmoord maken ze moord, maar hun daad ligt als een zwaar kwaad op hun ziel. Andrei probeert vee en land van Dimitri te verzorgen, maar dit lukt de namaakboer niet. De ontmanteling van de boerderij door Petros, de oudste zoon van Dimitri, doorbreekt de ban waarin Andrei terecht gekomen is."
(aanbevolen door yvonnep)
----------------
Thijssen, Theo: Kees de Jongen
Achter bovenstaande link een samenvatting, het motto en biografische gegevens van de schrijver.
(aanbevolen door Trude)
----------------
Vos de, Marjoleine: Zeehond graag (poëziebundel)
Zij is columniste van het NRC handelsblad. Die columns gaan over maatschappelijke zaken (euthenasie, ouderenzorg, kinderloosheid, de troostvan literatuur om maar wat onderwerpen te nemen). Zelf zegt ze in de Opzij van mei 2001 dat haar stukjes eigenlijk altijd gaan om de vraag 'hoe te leven'.
Nu dus een dichtbundel, haar eerste. Ze werd genomineerd voor de VSB-poeziëprijs. Kreeg die volgens mij trouwens niet, maar wie dan wel weet ik even niet. Ik ben benieuwd hoe ze haar hoe te leven vertaalt in gedichten. Jullie ook?
Marjoleine de Vos: Ode aan de poëzie,
NRC 4.01.99Het zoekresultaat op Marjoleine de Vos bij de NRC
Kees Ouwens wint VSB-Poëzieprijs
(aanbevolen door Karin)
---------------
Widdecombe, Anne: The Clematis Tree
Zij heeft ook een column in The Times. Het boek gaat over een gezin dat van de ene op de andere dag van de hemel in de hel belandt. Ben er net pas zelf in begonnen, heb dus nog geen echte aanbeveling, maar misschien kent iemand het boek al wel?
De "puritanical right-wing" schrijfster
De schrijfster weggejaagd bij het Edingburgh Festival, vanwege haar opinie over asielzoekers
(aanbevolen door Carla)
-----------------
(Meer relevante links toe te voegen, of commentaar? Laat me het even weten: eisjen@boekgrrls.nl)
Laatste keer bijgewerkt: 16/11/06 Eisjen
