Aanbevelingen Leeslijst oktober 2005 t/m maart 2006

	Aanbevelingen voor de Leeslijst januari t/m mei 2007
	Armstrong, Karin: De Wenteltrap Bahara, Hassan: Een verhaal uit de stad Damsko Bakker, Gerbrand: Boven is het stil Berge, H.C. ten: Ontluisd verleden Brakman, Willem: Naar de zee, om het strand te zien Grungberg, Arnon: Tirza Het verhaal van koning David Larson, Erik: De Duivel in de witte stad Matar, Hisham: Niemandsland Némirovsky, Irène: Storm in juni Roth, Phlip: Alleman Said, Kurban: Ali en Nino Oz, Amos: Een verhaal van liefde en duisternis Woerden, Henk van: Ultramarijn Kinder- jeugdboeken Biegel, Paul: Wegloop Bracke, D.: Henna op je huid Gaarder, Jostein: Het Mysterie Kruijssen, Agave: Vrije val Molemaker, R.: Een gang met gele deuren Rijkegem, Jean Claude: Jonkvrouw Steinhöfel, Andreas : Het midden van de wereld	[KJB] = Kinder / Jeugdboeken Deze boeken worden besproken door de grrls die aanbevelingen doen voor de [KJB]-leeslijst Vorige leeslijsten Huidige leeslijst
	Karen Armstrong: De Wenteltrap Karen Armstrong schreef boeken over alle monotheistische godsdiensten. Met "De geschiedenis van God" werd ze wereldberoemd. Maar ze begon haar leven op 17 jarige leeftijd, uit overtuiging dat ze dat doen wilde en op zoek naar de belevenis van God, in een klooster. Ze was daar zeven jaar, maar de laatste twee jaren was ze al in Oxford aan het studeren, door het klooster daartoe in staat gesteld. Aan het einde van die zeven jaar was haar overtuiging verdwenen en trad ze uit. Later schreef ze over die zeven jaar haar eerste deel van haar autobiografie: Door de Nauwe Poort. Maar een vollediger beeld van haar leven en kunnen is in 2004 uitgekomen en heet De Wenteltrap. (The Spiral Staircase). Een fascinerend boek en zeer goed geschreven. Ze beschikt als geen ander over de kunst haar manier van denken en haar ideeen toegankelijk op papier te zetten. Ik lees nu net in the Spiral Staircase welke tegenkrachten er allemaal waren en wat Armstrong daar zelf van dacht toen ze dat boek wilde schrijven. Aanbeveling voor de leeslijst van: Lizzy. Hassan Bahara: Een verhaal uit de stad Damsko Voor de leeslijst van 2007 nomineer ik een boek waar ik benieuwd naar ben maar wat ik waarschijnlijk niet ga lezen als ik niet een zetje krijg ;-) Het gaat om 'Een verhaal uit de stad Damsko' de debuutroman van Hassan Bahara over het leven van een jonge scholier in Amsterdam (wat onder jongeren tegenwoordig Damsko schijnt te worden genoemd - wist U dat? ;-) > Hassan Bahara was op 4 augustus te gast in Radio Kunststof en werd geïnterviewd door Hanneke Groenteman. Ik vond hem sympathiek en werd benieuwd naar het boek. Jong en allochtoon (?), ik sta er veel te ver vanaf en kan dus misschien wat leren van zijn boek. De uitzending is te beluisteren via http://www.omroep.nl/nps/ kunststof/ Archief 4 augustus. > Ik kopieer een stukje inhoud van VPRO boeken "Kader Zeroual is zeventien en zit in de vierde klas havo van het HVZ-college. Hij is een goede leerling, maar sinds een aantal maanden maakt hij problemen: hij verzuimt lessen op school, hangt blowend rond met zijn vrienden, krijgt ruzie met zijn chef in de supermarkt en heeft regelmatig woorden met zijn vriendin Louazna. Wanneer zij vraagt wat er met hem aan de hand is, weet Kader niets te zeggen. Thuis heerst ook stilte. Kader ligt op bed en kijkt naar een documentaire over het leven van rapper Tupac Shakur. Is hij vermoord of zou zijn dood in scène gezet zijn? <knip> Totdat de bom barst op een schoolfeest en hij op sleeptouw wordt genomen door zijn oude jeugdvriend Ricky Martinez en meegesleurd wordt in een wereld die dagelijks geïdealiseerd wordt in talloze videoclips, maar die in werkelijkheid verre van romantisch blijkt te zijn." > De vpro vindt het een visionaire en meeslepende roman "over het leven van een jonge scholier. Afkomstig uit een migrantengezin waarin onverschilligheid en gevoelsarmoede overheersen en zonder enige binding met de stad waarin hij is geboren en getogen, is Kader Zeroual een tragische figuur die steeds meer en meer inziet in wat voor een kleine en armoedige wereld hij met zijn vrienden leeft, maar die niet in staat is zijn beperkingen te overwinnen." En Arjen Fortuin zegt in NRC Handelsblad: "over het hoofd gezien bij nominering debutantenprijzen". > Zie ook http://hassanbahara.nl/ Aanbeveling voor de leeslijst van: Chanou Berge, H.C. ten: Ontluisd verleden Een boek dat volgens mij uitermate geschikt is om gezamenlijk door de grrls besproken te worden en dat ik dus ook van harte aanbeveel voor de leeslijst. Bij boekboek.nl staat er het volgende over: Ontluisd verleden is geen verhalenbundel en geen roman, maar iets ertussenin: je zou het een doorgecomponeerde verhalenbundel kunnen noemen. En ook de werkelijkheid heeft iets onbepaalds: Bergen (Noord-Holland), Parijs en Lissabon bestaan natuurlijk echt, en ook de mensen hebben in de werkelijkheid geleefd, als dichter, schrijver of als meer of minder kleurrijk personage. Maar hun naam is vaak veranderd, en hun plaats in het geheel is door de auteur gemanipuleerd, dat geheel is gecomponeerd. Ontluisd verleden werkt wel als een memoriaal, maar het bestaat niet letterlijk uit de memoires van H.C. ten Berge; de krachtig ontroerende werking die gebeurtenissen uit de werkelijkheid kunnen hebben wordt door de vormkracht van Ten Berges prozakunst nog aanmerkelijk versterkt. De liefde, de kunst, de Tweede Wereldoorlog, de ouderdom en de vergankelijkheid vormen een onnavolgbaar en onwaardeerlijk geheel. Ik ben er mee bezig en het staat vol fantastische uitspraken en prachtige zinnen. Het brengt je terug in een soort elitaire wereld waarin Literatuur bijna met een hoofdletter werd geschreven en het zoeken naar het juiste woord als een soort heilig spiritueel proces werd beschouwd. Op de website van Inmarkt; cultuur en spiritualiteit zegt hij dan ook in een interview: Ik ben een soort lid van een onbestaande club die wil pleiten voor een cultuur waarin het elitaire ook bestaansrecht heeft. Tegenwoordig schijnt dat een misselijkmakend woord te zijn. Waarom zou je bepaalde vormen van exclusievere cultuur die zich uit in bijzondere muziek, literatuur of beeldende kunst niet mogen propageren als daar toch een vrij behoorlijk publiek voor is dat eenvoudig iets anders wil dan de massa. Dit boek is zeker niet voor de massa. Ik denk dat ze grotendeels ontgaat om wie het eigenlijk gaat, gezien de wijze waarop er tegenwoordig Nederlands en geschiedenis op de middelbare scholen wordt gegeven. Daarom lijkt het me ook zo prettig om het samen met de grrls te lezen, want zelf denk ik ook wel "hebben we het nou over die en die, want dit komt me toch bekend voor". Het zou heerlijk zijn om al die kunstenaars in de hoogtij dagen van het kunstenaarsdorp Bergen eens samen door te nemen. Dichters, musici, schilders, ze komen allemaal aan bod. Niet allemaal als hoofdpersonen in de verschillende verhalen, maar in ieder geval in "de converstie tussen de oude dame en haar bezoeker" die de basis vormen voor het boek. Deze conversatie; "vormt de aanleiding tot een reconstructie van een handvol levens die in de eerst helft van de twintigste eeuw in de kiem werden gesmoord of juist tot wasdom kwamen. Door de vermenging van feiten en fictie is er sprake van een werkelijkheid die voornamelijk binnen de begrenzing van het boek bestaat. Veel personages hebben in de alledaagse werkelijkheid geleefd als dichter, schrijver of als kleurrijke verschijning zonder meer. Maar de namen zijn veelal veranderd, en hun plaats in het geheels is door de verbeelding in een versluierd en 'onwerkelijk' licht komen te staan (al geldt dat laatste niet voor het portret van de schrijvende avonturier die Edouard de Nève heette). Uiteindelijk gaat het om de lege stoelen van verdwenen mensen; om de sfeer van een verlaten, herfstig tuinterras." H.C. ten Berge kreeg voor zijn gehele oeuvre de P.C. Hooftprijs toekend. Uit deze rede nog even dit stukje: In zijn romans, novellen en verhalen valt nog iets anders op: de meeslepende manier waarop hij zijn obsessie voor taal uitleeft, zijn manier van omgaan met verschillende vertelniveaus, de zuiverheid en sterke verbeeldingskracht, de vloeiende ritmes en verborgen rijmen die zijn taal een grote muzikaliteit geven. En niet te vergeten de sterke innerlijke samenhang van zijn werk als geheel. De P.C. Hooft-prijs is dan wel geen oeuvreprijs, hij is toegekend aan een dichter die met grote gedrevenheid zich alle literaire genres heeft eigen gemaakt. Het Noord-Hollandse Bergen wordt eind jaren ’50 de geestelijke thuisbasis van de jonge Hans ten Berge. Ooit dichtte J.C. Bloem over de sfeer van dit kunstenaarsdorp : Hier scheen de macht van ’t onheil te vergaan, Eén ogenblik. Hier scheen ’t geluk bereikbaar, De lome druk der daaglijksheid ontwijkbaar Binnen de grens van een beperkt bestaan. De laureaat brengt er een deel van zijn jeugdjaren door. In 1959 eerst in een optrekje achter het huis van een beeldhouwersweduwe, drie jaar later in een eenvoudige studio van een overleden componist. Hier in Bergen ontwikkelt zich zijn levensgevoel: de spanning tussen leven en literatuur, de ongewone vermenging van werkelijkheid en verbeelding. Op talrijke zwerftochten verkent hij het landschap. Er zijn de vrienden en vriendinnen, er is de zee. Uit deze rede ontdekte ik dat M., die de gesprekspartner is van de oude dame in dit boek, dus H.C. ten Berge zelf is. Ik had nog nooit iets van hem gelezen, maar dit is werkelijk puur genieten van taal en sfeer. Weer terug bladeren en nog eens lezen. Marijke schreef al eens heel enthousiast over zijn boek: Op een mat van gele veren, Poezievertalingen 1968 - 2003. Ik hoop dat we via de leeslijst de kans krijgen dit boek samen te lezen en te bespreken. Er op stemmen dus! Aanbeveling voor de leeslijst van: Eisjen Athenaeum - Polak & van Gennep Amsterdam 2006 ISBN 90 253 0327 7 / NUR 301 De feestrede ter gelegenheid van de uitreiking van de P.C. Hooftprijs H.C. ten Berge Brakman, Willem: Naar de zee, om het strand te zien Nog nooit las ik iets van Brakman. Nu op 4 november zijn voorlaatste roman 'Naar de zee, om het strand te zien', verschijnt lijkt me dat een goed moment om een boek van de winnaar van o.a. de P.C. Hooft prijs ter hand te nemen. Een "zelfs voor Brakman ongewoon poëtisch boek, op de grens van poëzie en proza. Puur vorm." Dit las ik op de Brakman website. Uitgeverij Querido meldt: In "Naar de zee, om het strand te zien" neemt Willem Brakman de lezer wederom mee naar de plaatsen van zijn jeugd, plaatsen die alleen in zijn herinnering voorleven, plaatsen die misschien niet eens hebben bestaan. Dat laatste deert Brakman overigens in het geheel niet. Zijn personages slenteren langs de Scheveningse haven en over de Fahrenheitstraat in Den Haag alsof ze hun leven lang niets anders gedaan hebben. Alsof ze niets beters te doen hebben. Alsof ze volkomen thuis zijn in de wereld die de schrijver voor hen schiep." Nou mag ik zelf dolgraag naar het strand om de zee te zien. Brakman gaat naar de zee om het strand te zien. Ben heel benieuwd wat dit oplevert. Grrls die ook het strand willen zien? Stemmen! Aanbeveling voor de leeslijst van: Eisjen ISBN 90 214 5317 7 Wikipedia over Willem Brakman
	Arnon Grunberg: Tirza Nou dat betere boek heb ik inmiddels gevonden: "Tirza" van Arnon Grunberg. Ik was geen fan van Grunberg, dit berust vooral op zijn eerste boek waarvan ik de titel niet meer weet (word oud ;0) )en op zijn nogal hooghartig voorkomen op tv enzo. Dit boek is werkelijk prachtig geschreven..Een verhaal met vaart, dat érg goed in elkaar zit..ik kan niet stoppen met lezen! Het lijkt me een boek om voor de komende leeslijst. Mee eens? Aanbeveling voor de leeslijst van: Jacqui Een vader van bijna zestig jaar verzorgt de hapjes en de drank op het examenfeest van zijn dochter. Hij zoekt tomatensap in de koelkast en stoot per ongeluk een pak melk om. Zittend op zijn knieën in de melk, denkt hij: ik moet niet mijn verstand verliezen, dit is niet het moment. (meer bij 8weekly) www.tirza.nl Arnon Grunberg bij Nijgh en Van Ditmar
	Het verhaal van koning David uit het Oude Testment Met een nawoord van Maarten 't Hart Mijn fascinatie voor de bijbel zal menig grrl ondertussen wel duidelijk geworden zijn. Na het Hooglied, en De mooiste gedichten uit de bijbel is het dan nu de beurt aan Koning David. En wel omdat Maarten 't Hart schreef: Zijn levensverhaal zou zich probleemloos lenen voor een soapserie, een oudtestamentische variant van Dynasty. Niets wat zich in zo'n soap hoort te ontvouwen wordt ons hier onthouden: liefde, verraad, incest, moord, oorlog, opstand, overspel, en zelfs, naar het lijkt, een toefje homoseksualieteit als David over Jonathan zegt 'jouw liefde was mij meer dan de liefde der vrouwen'. Verder schrijft 't Hart: "Wat een vaart, schwung en leven weet hij (de verteller) in zijn biografie te brengen. Met oog voor pakkende details voert hij ons mee van David's zalving tot diens sterfbed. Gaandeweg wordt hoe langer hoe duidelijker dat koning David een ongelofelijke misdadiger is, maar de verteller moraliseert nooit." Daarnaast haalt 't Hart Steven L. McKenzie aan, die in zijn 'biography' van King David stelt dat koning David de Saddam Hussein van het Oude Testament is. Ik kan mij David van al die keren dat er bij ons thuis vroeger werd voorgelezen uit de bijbel alleen nog maar herinneren als die jonge met de slinger die Goliath wist de verslaan. En ook, door bezoeken aan het museum, als de man die Bathseba opdracht gaf naar zijn bed te komen. Als ze dan zwanger van hem raakt zet hij haar man in de voorste gelederen van zijn leger in de hoop dat hij zo snel mogelijk om zeep wordt geholpen (wat ook gebeurd). Rembrandt's Bathseba, is van een melancholie waar ik elke keer weer hopeloos van onder de indruk raak. In een lijstje met vragen bij "Het verhaal van Koning David", staat o.a. de vraag: "Is dit nu een stukje bijbelse geschiedenis waarin de vrouwen, zoals vrijwel over elders in de bijbel, een volstrekt ondergeschikte rol spelen of valt juist op dat vele vrouwen in dit verhaal zelfs een eigen stem hebben en in staat blijken de loop der gebeurtenissen te beïnvloeden?" Vind ik een interessante vraag, want afgezien van Eva, Ruth, Esther en Tamar ken ik geen vrouwen in de bijbel die de loop der gebeurtenissen hebben beinvloed. (Voor informatie over deze dames ga naar Bijbel en Cultuur en tik hun namen bij de zoekoptie in. Je krijgt de teksten en ook prachtige afbeeldingen. ) De laatste vraag is ook een mooie: "Wat moet je ervan denken dat uigerekend deze machtswellusteling blijkbaar 'een man naar God's hart' was? Lijkt me een heel eigentijds boek. Saddam Hussein en een machtwellusteling met God op zijn hand. Volgens mij zie ik zo'n man, die denkt dat hij God op zijn hand heeft, bijna elke avond in het journaal. Wat zou dan de overeenkomst zijn tussen Bush en koning David? Meer grrls die hierover willen lezen en mailen? Stem!!!!! ISBN 90 214 5321 5 Aanbeveling voor de leeslijst van: Eisjen	Steven L. McKenzie: The first biography of David from a purely historical perspective reveals not a hero but a holy terrorist and a ruthless despot. Carefully researched and vividly written, this book provides a provocative reappraisal of the life of one of the Bible's most compelling figures.
	Larson, Erik: De Duivel in de witte stad Ongelofelijk boek. Het beschrijft enerzijds de opbouw van de wereldtentoonstelling in 1893 in Chicago en anderzijds de gruweldaden van seriemoordenaar Holmes in dezelfde tijd. Het aardige aan dit boek is, dat gruwelen hoofdstuk om hoofdstuk wordt afgewisseld met informatie, waardoor beiden niet vervelen. De wereldtentoonstelling in 1893 veranderde Amerika ingrijpend, met name het gebruik van wisselstroom op deze tentoonstelling is voor de latere technologie bepalend geweest. Met de beschrijving van de opbouw van deze tentoonstelling, die binnen een paar jaar uit het niets werd opgetrokken, het gekonkel plus de tegenslagen en de 'The American dream gedachte' die erachter zit, geeft het boek een veel minder stupide beeld van het land, dan het televisiescherm tegenwoordig bijna dagelijks doet voorkomen. Dokter en seriemoordenaar Holmes is zo geschift, dat het ongeloofwaardig is. De ingevette stortkoker in zijn hotel, de gasdichte kamer, het crematorium in zijn kelder, het afstropen van de lijken en zijn gave telkens nieuwe slachtoffers in te palmen die hem machtigen voor hun overlijdenspolis. Het is allemaal nauwelijks te bevatten. De wetenschap toonde overigens interesse voor Holmes hersenen na zijn sterven, maar kreeg die op zijn uitdrukkelijke wens niet. Het meest opvallende aan dit boek is, dat het waar is gebeurd. Het 'niets is vreemder dan de werkelijkheid' op de kaft, is beslist letterlijk te nemen. Ik ben er inmiddels in begonnen en het is een geweldig boek. De seriemoordenaar met verbrandingsoven in de kelder houdt voor mij de spanning erin en de details rondom de wereldtentoonstelling vind ik interessant om te lezen. Een beschrijving van het boek bij crimezone.nl Aanbeveling voor de leeslijst van: Henriette Némirovsky, Irène: Storm in juni Het boek is uitgekomen in 2004, terwijl het al tijdens de tweede wereldoorlog geschreven is. De schrijfster (een Russisch-Joodse vrouw) is zelf omgekomen in Auschwitz maar het manuscript van haar boek - dat ze niet meer af heeft kunnen maken - had ze aan haar dochter gegeven. Het meisje was toen een jaar of 12, en zij heeft de oorlog wel overleefd. Op haar 74ste heeft ze uiteindelijk toestemming gegeven om het boek te laten publiceren. In Storm in juni zie je hoe Parijs aan het begin van de oorlog massaal leegloopt. Je volgt verschillende vluchtende mensen. Rijke gezinnen met hun luxe spullen en bediendes, een arm echtpaar dat hun zoon is verloren, verwende kunstenaarstypes... Het levert geweldige psychologische portretten op! Iedereen gaat helemaal op zijn eigen manier om met hetzelfde, de dreiging van de Duitsers. In het tweede deel van Storm in juni, Dolce, kom je terecht in een provinciestadje elders in Frankrijk. De Duitsers hebben inmiddels dat deel van Frankrijk bezet, en de soldaten worden er bij gewone families ingekwartierd. Weer krijg je een schets van allerlei mensen, mensen met totaal uiteenlopende karakters, gedachten, rangen en standen... Samen laten ze zien hoe het bezette Frankrijk van toen eruit zag. Ik was ontzettend onder de indruk van Storm in juni! Het boek is heel menselijk, alle personages zijn levensecht. Het is ook heel goed geschreven. Ik denk dat het een boek is dat veel mensen (op verschillende manieren) zal aanspreken en waar ook veel over te bepraten valt. Aanbeveling voor de leeslijst van: Karlijn Irène Némirovsky bij uitgeverij de Geus Irène Némirovsky, de officiële Franse website De Volkskrant over het boek Matar, Hisham: Niemandsland Dit boek stond op de shortlist voor de bookerprize dit jaar. Het was de enige debutant. Abdelkader Benali noemde Niemandsland 'het meest ontroerende boek van 2006'. (www.planet.nl) Op een hete dag in de zomer van 1979 loopt de negenjarige Suleiman met zijn moeder over het marktplein in Tripoli. Ineens ziet hij aan de overkant van het plein zijn vader staan, die op zakenreis zou zijn. Waarom zwaait hij niet? En waarom komt hij niet naar huis terwijl hij weet dat Suleimans moeder op instorten staat? Niemandsland vertelt het verhaal van een jongen die opgroeit in de angstaanjagende en verwarrende wereld van het Libië van Khaddafi. De vader van zijn beste vriend verdwijnt en duikt pas weer op wanneer hij op de televisie wordt geëxecuteerd; een mysterieuze man hangt de hele dag bij het huis rond en stelt vreemde vragen; en zijn moeder, die aan een geheimzinnige ziekte lijdt, verbrandt al hun boeken. Wanneer de geruchten en de angst een steeds hogere vlucht nemen, ziet Suleiman zich gedwongen een dramatische stap te zetten. Niemandsland is het universele verhaal over de liefde en de toewijding van een kind voor zijn ouders, gesitueerd in een land waar nog niet eerder in romanvorm over geschreven werd. Het is een onvergetelijke roman over een jongen die opgroeit in een gezin dat verscheurd raakt door geheimen en verraad, even beeldend geschreven en even ontroerend als De vliegeraar van Khaled Hosseini. (www.denobelprijsvoordeliteratuur.nl) Aanbeveling voor de leeslijst van: Marije Hisham Matar (1970) werd geboren in New York, waar zijn vader diplomaat voor Libië was. Hij bracht zijn jeugd door in Tripoli en Caïro, en woont sinds 1986 in Londen. Niemandsland is zijn debuutroman. Meulenhoff Phlip Roth: Alleman (Everyman), 2006 182 pag's Heel erg prachtig, deze laatste Roth. Een kleine, ingetogen roman over ouder worden, aftakelen en doodgaan. Geen gemoraliseer, geen louterende inzichten. "There's no remaking reality. Just take it as it comes. Hold your ground and take it as it comes. There's no other way", aldus de hoofdpersoon tegen zijn dochter in een voor haar moeilijke periode. Zij zal die woorden aan zijn graf herhalen. Die hoofdpersoon is een amerikaanse man van joodse origine. Succesvol in de reclame - business. Hobby: schilderen. Drie maal getrouwd, drie kinderen. Geboren in New Jersey als jongste zoon van een juwelier; zal overlijden als hij 72 jaar is. De man blijft anoniem, terwijl z'n omgeving heel expliciet namen krijgt. (Hoewel - op pag 152 valt z'n naam bijna per ongeluk in een telefoongesprek: Ace. Of las ik dat verkeerd?) De opbouw van de roman vind ik heel bijzonder. Het boek begint met zijn begrafenis, een paar pag's maar. Een gewone begrafenis op een verwaarloosd joods kerkhof met familie en wat relaties die vriendelijke woorden spreken. Aansluitend ligt de 'hij-fguur' in een ziekenhuisbed voor wat z'n laatste -eenvoudige - ingreep zal worden. En hij herinnert zich al die vorige keren dat er iemand aan z'n bed zat, als ie weer es in 't ziekenhuis was beland. Nu zit er niemand. Volgt - en alleen een groot schrijver kan zo geraffineerd met tijdverschuivingen werken - het verhaal van z'n leven, geconcentreerd rond lichamelijk 'gedoe' (vanaf een liesbreuk als kind tot problemen met hart- en vaatziekten) en de mensen daar omheen: ouders, geliefden. Vlak voor hij zal voor 't laatst zal worden opgenomen, bezoekt hij 't kerkhof waar z'n ouders begraven liggen. Daar treft hij een grafdelver. "Hoe doe je dat?" Ach, prachtig. Een sombere roman, deze 'Roth' ? Helemaal niet. Down to earth, zou ik zeggen. Of in de woorden van de hij-figuur, pag. 52: "Should he ever write an autobiography, he 'd call it The Life and Death of a Male Body". Wel een verhaal zonder Roth's cynisme en zijn soms exuberante humor. Wel met de zeer herkenbare thematiek: de joods-amerikaanse immigranten, New Jersey, de zeer geliefde broer en vader, de seks, de mislukte huwelijken en de hartproblemen. We kwamen ze al vaker tegen. Aanbeveling voor de leeslijst van: Mart Helemaal eens met deze nominatie! Prachtig boek. De titel zou verwijzen naar het middeleeuwse Elckerlyc las ik in een recensie. Ja, maar waarschijnlijker het Engelse Everyman.Medieval Sourcebook: Everyman, 15th Century Called by Death, Everyman can persuade none of his friends - Beauty, Kindred, ... Everyman: O Death, thou comest when I had thee least in mind; www.fordham.edu/halsall/basis/everyman.html Philip Roth in de de Nederlandse Wikipedia Philip Roth Society Said, Kurban: Ali en Nino Het boek is voor het eerst uitgegeven in 1937 en kwam nu in 2006 weer uit bij de Bezige Bij. Ik ben er een paar dagen geleden in begonnen en het leest heerlijk weg. Zojuist was ik even aan het Googelen om iets meer over de achtergrond van de schrijver te weten te komen en toen werd mij meteen de plot verraden, wat ik heel jammer vind. Hoofdthema in dit boek is de liefdes-geschiedenis tussen Ali, een jonge adellijke moslim, en Nino, dochter van een christelijke zakenman. Het boek speelt in Azerbeidzjan ten tijden van de Russische revolutie en de Eerste Wereldoorlog. Voor een boek dat 69 jaar gelden geschreven werd maakt het een frisse en actuele indruk op me. Aanbeveling voor de leeslijst van: Ans Woerden, Henk van: Ultramarijn Bij deze wil ik graag dit boek voordragen. We lezen dit boek het komende leeskringenseizoen ook bij onze club. Ik vind het een schitterend boek, waar alle facetten van het leven, liefde, emigratie, angst etc in voorkomen en heel veel gesprekstof aanwezig is. Ultramarijn neemt ons mee naar het gebied rondom de Middellandse Zee, waar Joakim en zijn halfzus Aysel leven. Wanneer Aysel en Joakim uit elkaar gehaald worden, vertrekt Aysel naar Duitsland om er een eethuisje te beginnen. Ze leert er een man kennen en krijgt een dochter, Özlem. Joakim blijft achter in zijn thuisland, maar mist zijn zus. Hij legt zich toe op het leren bespelen van de luit. Het gemis blijft. Vijfenveertig jaar beslaat het boek, jaren uit het leven van Joakim, Aysel en Özlem, waaruit drie periodes verteld worden. Heb steeds via mijn pc gezocht naar plaatsen om te ontdekken, waar het verhaal zich nu eigenlijk afspeelde. Uiteindelijk in het laatste gedeelte van het boek kwam ik er achter. Wil altijd weten waar het gebeurt of gebeurd is. Woorden die ik niet ken, zoek ik op. Aanbeveling voor de leeslijst van: Gré De Gouden Uil 2006 gaat naar een boek dat bewijst waarom goede literatuur nodig is. Het gaat voorbij de waan van de dag. Het is een gevecht tegen de onverschilligheid. Het vertelt het verhaal van de buitenstaander en hoe die zijn plaats zoekt. Het is een boek over volharding, verlies en littekens. Het is een boek met vele thema's. Het is een boek dat raakt en slaat en zingt en zwijgt. Henk van Woerden
	Kinder- jeugdboeken Biegel, Paul: Wegloop Het laatste boek dat Biegel schreef voor zijn dood. Bron: www.kidsweek.nl Psychologen en psychiaters staan voor een raadsel. De jongen heeft geen problemen thuis, wordt niet gepest op school en met zijn geestelijke gezondheid is ook niets mis. En toch heeft hij die drang, een drang die sterker is dan zijn wil - vanbinnen móét hij, 'zoals je naar de wc moet'. Zijn ouders zijn opgehouden hem bij zijn gewone naam Niek te noemen. Zijn afwijking is zijn naam geworden: Wegloop. Maar waarom loopt Wegloop weg? 'Het kan toch niet zijn dat je het niet weet, jongen?' vraagt zijn vader hem. Maar Wegloop weet het niet, echt niet. Volgens het beroemde medium Madame Zdideritsky is Wegloop 'gewoon betoverd'. Het lukt haar niet hem te onttoveren: 'De tover in die jongen is te sterk!' Paul Biegel (80) schreef het vierde boek in de Kidsbibliotheek, Wegloop. Het werd geen verhaal over koningen en prinsessen en elfjes en monsters, maar de 'tover', die in al zijn werk belangrijk is, speelt ook in het nieuwe boek de hoofdrol. 'Ik geloof wel in tover,' zegt Biegel, hangend in zijn rieten stoel, op zijn Amsterdamse etage. 'Nee, niet van: hocus pocus pilatus pas, ik wou dat er een taartje was. Tover is dat er dingen zijn en gebeuren die je met je verstand niet kunt verklaren. Hoe kan iemand het talent hebben om een vioolconcert te schrijven? Of verliefdheid, dat is een betovering waar je niet onderuit kunt, die buiten je verstand en je wil om gaat.' Ook Wegloops betovering is onverklaarbaar. Wegloop begint met een geschiedenis uit het jaar 1532. Een elfjarige Inca-jongen krijgt de opdracht om een belangrijke boodschap over te brengen, die iets te maken heeft met de komst van de 'Bleke Goden', de Spaanse kolonisten. Het verhaal blijft heen en weer springen tussen het verleden over de Inca's in Peru, en het heden van Wegloop, totdat de twee lijnen uiteindelijk bij elkaar komen. 'Die verschrikkelijk agressieve aanleg van het blanke ras heeft me altijd geïnteresseerd. We zijn de hele wereld gaan veroveren, en hebben alles kort en klein geslagen, zonder oog voor andere volken. Maar begrijp me goed: daar heb ik zeker niet aan zitten denken tijdens het schrijven. Het is het verhaal ingekropen, buiten mijn waarneming om.' En waarom schrijft Biegel sprookjesachtige verhalen? Waarom houdt hij van sprookjes? 'Een psycholoog meende in mijn sprookjes te zien dat ik het eigenlijk over mezelf had, op een gecamoufleerde manier. Ach, een kijkje nemen in de ziel, of diepere motieven vinden, dat vind ik toch zulke ongelooflijke onzin.' Biegel houdt het liever op tover. 'De eerste vijftig jaar van je leven geloof je nog dat alles te verklaren is. Nu ik een ouwe roestige knar van tachtig ben, niet meer. Het is net als met wetenschappers: hoe meer ze uitvinden, hoe meer ze zien wat ze allemaal nog niet weten. Ik geniet liever van het mooie weer.' 'Wegloop doet wat sfeer en vertelstructuur betreft niet onder voor Biegels meesterwerken: De kleine kapitein, Nachtverhaal, Het Sleutelkruid, De tuinen van Dorr.' De Volkskrant Aanbeveling voor de leeslijst van: Marije (KJB) Paul Biegel heeft veel sprookjesachtige verhalen op zijn naam staan: in zijn boeken wemelt het van de prinsessen, dwergen, heksen en rovers. Ook spelen dieren een belangrijke rol. Zijn verhalen zijn vaak spannend en grappig tegelijk. Leesplein Bracke, D. Henna op je huid Touria is een opgroeiende Marokkaanse tiener die net als haar leeftijdsgenoten op verschillende vlakken experimenteert (roken, drinken, seks). Bovendien voert zij een innerlijke strijd tussen wie zij wil zijn en wat haar ouders van haar verwachten. Aanbeveling voor de leeslijst van: Marjo vT Dirck Bracke snijdt in zijn nieuwste boek het brandend actueel thema van botsende culturen aan. Hij vertelt het aangrijpende verhaal van Touria, een islamitisch meisje dat haar eigen keuzes wil maken en tegelijk trouw wil blijven aan haar roots. In Henna op je huid worstelt Touria met haar eigen identiteit. Is ze net als alle andere Belgische meisjes van haar leeftijd… of is ze in de eerste plaats vooral Islamitische? En als haar streng traditionele vader haar wil uithuwelijken, staat Touria voor een hartverscheurende keuze… In dit sterke en herkenbare verhaal laat Dirk Bracke de Marokkaanse jongeren zelf aan het woord. Want Henna op je huid is gebaseerd op getuigenissen van Islamitische jongeren en verwoordt zodoende hun standpunt en gevoelens. CJP website auteur Gaarder, Jostein: Het Mysterie Een leuk kinderboek voor december is 'Het Mysterie' van Jostein Gaarder, dit boek gaat over het kerstverhaal en is leuk om te gebruiken als alternatieve adventkalender. Aanbeveling voor de leeslijst van: Carolina Kruijssen, Agave: vrije val Dit is een bewerking van de Beatrijslegende Aanbeveling voor de leeslijst van: Marjo vT Elegast, Heer Halewijn, het vrouwtje van Stavoren... Zij zijn de helden in de verhalen van Agave Kruijssen. De schrijfster bewerkte oude, middeleeuwse verhalen, die in vroeger tijden door sprooksprekers verteld werden. Voor Het vrouwtje van Stavoren ontving zij in 2001 een Vlag en Wimpel van de Griffeljury Leesplein.nl website auteur Molemaker, R. Een gang met gele deuren Dit boek gaat over een meisje in de jeugdgevangenis. Molemaker vertelt vooral hoe ze tot haar daad gekomen is en hoe ze de opsluiting ervaart. Aanbeveling voor de leeslijst van: Marjo vT Het onderwerp is heel actueel, het gaat over een jeugdbende die drugs gebruikt en steelt. Dat vind ik wel leuk, omdat je er zelf ook best wel mee te maken hebt. Scholieren.com Rom Molemaker schrijft vooral voor lezers rond de 9 jaar. Veel van zijn boeken gaan over pesten, vriendschap maar ook over verliefdheid. Zijn eerste boek voor jongeren kwam in 2002 uit: De eerste steen, een spannend verhaal over voetbalvandalisme. Hij kreeg er de debutantenprijs van de Jonge Jury voor! Leesplein Rijckeghem, Jean Claude van Beirsvan, Pat van Jonkvrouw Marguerite van Male is veertien en een half. Ze is de erfgename van Vlaanderen. Ze droomt van een witte ridder die haar naar een kasteel in de wolken zal voeren. Maar de ridders die ze ontmoet zijn allemaal sufferds die niet bestand zijn tegen haar pittige karakter en haar opvliegende aard. Op een dag beslist haar vader met wie ze die zomer zal huwen... In haar eigen woorden vertelt Marguerite over haar vreselijke vossehaar dat nooit in vorm blijft, over Willem die een meester is in de zoenkunde, over Roderik uit wiens kaakbeen ze een tand heeft geslagen, over de monnik Zannekin die stinkt als een varkenskot, over de vrije stad Brugge met haar knarsende uithangborden, over de boeken van haar moeder met hun smachtende liefdesverhalen, over de rode zweertjes in het gezicht van haar toekomstige echtgenoot en over de zwarte haat die ze voelt voor haar bloedeigen vader. Aanbeveling voor de leeslijst van: Dettie Kidsweek over het boek Luisterfragment bij Vrij Nederland Steinhöfel, Andreas : Het midden van de wereld Over dit boek is op de mail al eens wat geschreven, en sindsdien wil ik het graag lezen. Nog leuker is om dat met elkaar te doen. In tekst hier onder komt van www.lemniscaat.nl Hoe een normaal leven eruitziet, heeft de zeventienjarige Phil nooit geweten. Samen met zijn zeer jonge, excentrieke moeder Glass en zijn norse, gesloten tweelingzus Dianne woont hij in het vervallen landhuis Visible aan de rand van een kleine stad. Hun vader kennen Phil en Dianne niet. Het drietal wordt omringd door een keur van bijzondere figuren. Zo is er Tereza, steun en toeverlaat van Glass, die klaarstond vanaf het moment dat de hoogzwangere Glass uit Amerika in Duitsland arriveerde; het gekke oude vrouwtje Annie, dat uitsluitend lijkt te leven op kersenlikeur; Kat, Phils beste vriendin met wie hij alles deelt; de lange stoet aanbidders van Glass; en tenslotte de geheimzinnige, ondoorgrondelijke Nicholas op wie Phil onsterfelijk verliefd wordt. Phil beziet de bonte verzameling mensen om zich heen van een afstandje en brengt verslag uit van hun belevenissen. Hij blikt terug op zijn verleden en tracht grip te krijgen op de chaotische gebeurtenissen in het hier en nu. Ondertussen neemt hij de lezer mee op een zoektocht naar vriendschap, liefde en uiteindelijk zichzelf. 'Het midden van de wereld is voor iedereen die van prachtig geschreven, een beetje treurige verhalen houdt, die je misschien sprookjes zou kunnen noemen maar zeker poëzie.' Hamburger Morgenpost 'Andreas Steinhöfel heeft met Het midden van de wereld een pakkende ontwikkelingsroman geschreven. Ook als je de 460 bladzijden allemaal gelezen hebt, laten sommige personen en de met hen verweven gebeurtenissen je nog lang niet los.' Stuttgarter Zeitung 'Dit is adolescentenliteratuur volgens de regelen der kunst. Waarom hebben we daar in Nederland zo weinig van? Deze roman is groots en irritant tegelijk. Zo'n schaamteloos ambitieus en zelfbewust boek schrijft iemand maar één keer in zijn leven.' de Volkskrant En dit mailde een va de boekgrrls erover: 'Het is een boek dat je door het hoofd blijft spoken, denk ik, maar misschien is dat wel omdat je met een enkele lezing niet alles kan bevatten. Ik heb zelf helaas de neiging om over de 'mooie stukken' heen te lezen, omdat ik wil weten hoe het verhaal verdergaat. De spanning is te groot om te kunnen genieten. Dat wordt dus herlezen!' Aanbeveling voor de leeslijst van: Marije (KJB) Andreas Steinhöfel (Battenberg, 1962) studeerde Engels, Amerikanistiek en Mediawetenschappen. Hij debuteerde in 1991 met een autobiografisch getint kinderboek, waarmee zijn carrière als succesvol schrijver een aanvang nam. Behalve auteur is Steinhöfel ook vertaler, schrijver van filmscripts, radiomaker en recensent van kinderboeken voor de Frankfurter Allgemeine Zeitung. Lemniscaat
Boekgrrls	Laatste keer bijgewerkt: 07/01/07 Eisjen