Verleden jaar las ik Dreaming in Cuban van deze schrijfster, een mooi
boek. De zusters Agüero is haar tweede roman. Hoewel er de nodige
overeenkomsten zijn, viel dit boek me tegen. Ik heb me niet geërgerd of
zo, maar het heeft me nergens geraakt en ik denk dat me er niets van zal
bijblijven.
Een aardig element uit het boek vond ik de beschrijvingen van de natuur,
met name de fauna op Cuba. Ignacio Agüero is bioloog en wordt geregeld
op expedities gestuurd om eventuele nieuwe soorten te ontdekken. Later
vergezelt zijn vrouw Blanca hem op die expedities. Maar is het nu per
ongeluk of niet dat Ignacio zijn vrouw doodschiet? Twee jaar later
pleegt hij zelfmoord. Hij laat twee dochters achter.Constancia is vrij
snel na de geboorte van Reina door haar moeder ondergebracht bij haar
ooms. Pas na de dood van Blanca keert ze terug naar huis. Dit alles
speelt zich af voor de tijd van Fidel Castro.
Het eigenlijke verhaal begint jaren later. Constancia woont in New York
waar haar man een florerende sigarenzaak heeft. Zijzelf is
topverkoopster van cosmetica. Wanneer de sigarenzaak verkocht is,
vestigen zij zich in Miami.
Reina blijft op Cuba. Zij is een bijzonder nuttige elektricien. Totdat
ze door de bliksem getroffen wordt en de huid over vrijwel haar hele
lichaam verbrandt. Met huidtransplantaties afkomstig van diverse donors
komt ze er weer boven op. Haar lichaam is net een patchwork-deken en
geeft een onaangename geur af, althans dat vindt Reina zelf. Voor de
meeste mannen blijft ze de begeerlijke vrouw die ze was. En dan
kan Reina opeens niet meer in Cuba blijven. Waarom is onduidelijk. Ze
krijgt een uitreisvisum en vertrekt naar Miami.
De echtgenoot van Constancia sluit zich aan bij een groepje mannen die
Cuba willen bevrijden. Een keer in zijn leven wil hij toch iets
heldhaftigs doen. Niet lang na zijn verdwijning krijg Constancia opeens
het gezicht van haar moeder. En dat gezicht ziet Reina bij aankomst in
Miami. Ze kan er niet aan wennen haar moeders gezicht op haar zuster te
zien. Datzelfde gezicht, maar nu van een oude foto van Blanca, prijkt op
de potjes cosmetica die Constancia is gaan maken. De smeerseltjes, puur
natuurlijke ingedriënten, zijn zo succesvol dat Constancia een eigen
fabriek begint: Cuerpo de Cuba.
Af en toe raadpleegt Constancia een santero. Ook wanneer ze een brief
van haar oom uit Cuba krijgt. En de santero stuurt haar terug naar Cuba
om de waarheid omtrent haar ouders te achterhalen. En zo keert
Constancia terug naar Cuba terwijl Reina achterblijft in Miami.
Ik weet eigenlijk niet waarom dit verhaal geschreven is. In Dreaming in
Cuban was er ook sprake van een dochter in de VS en een moeder en
dochter op Cuba. In dat boek stonden de standpunten duidelijk tegenover
elkaar (zonder stellingname). Celia, de moeder, was een groot
bewonderaar van Fidel (El Lider), Lourdes, de dochter in de VS, was
helemaal vol van het materiele succes dat je kunt bereiken en Lourdes
dochter Pilar stond tussen Celia en haar moeder in. Zoiets ontbreekt in
deze tweede roman. Wel iets meer dan een opgeleukt niemendalletje, maar
niet veel.
Het boek gaat terug in de ruildoos waar het ook uit afkomstig was.
Groetjes,
Paula
|
Dreaming in
Cuban
Christina Garcia Biography
The thing I hate most in the Cuban context is this attempt to limit what
it means to be Cuban. Not too long ago at a reading I gave in Puerto
Rico, a man stood up and said, "You can't be Cuban because you write in
English." The point for me is that there is no one Cuban exile. I am out
here in California and may not fit in anywhere, but I am Cuban too. I
think I am trying to stake out a broader territory. |