Wat een mooi debuut, ik heb er echt van genoten. Het zal moeilijk worden weer te geven waarom ik het zo goed vind omdat het mooie in subtiele en verrassende wendingen zit.

Het verhaal begint rond 1996. Eline Veerman is op, heeft een burn-out. Zij geeft les in communatieve vaardigheden maar het gaat niet meer. Na de malle molen van gesprekken met een psychologe, bedrijf- en arbo-artsen doorlopen te hebben besluit ze voorlopig even een stop in te lassen. Door de rust beseft ze dat ze iets zal moeten doen waar ze vreselijk tegenop ziet. Ze begint te schrijven om de gebeurtenissen in het verleden te doorgronden.