Ik heb niks met huisdieren. Als boerenkleindochter heb ik geleerd dat dieren op het erf leven en mensen binnen. Zeker ook door de antipathie van mijn moeder voor het niet-pratende wezen behoor ik inmiddels ook tot het gilde der 'huisdieronverschilligen'. Ik snap het echt niet. Wat is er nou lollig aan zo'n hond? Doe geen moeite om te reageren, mijn muur van onbegrip is te hoog :-) "Hij doet niks, hoor!" Waar heb je zo'n beest dan voor? Nog onbenulliger vind ik katten. "Zo lekker zelfstandig". Tsja, dat zijn mijn buren ook, maar die laat ik niet in mijn huis hun behoefte doen. 

Dat ik hiermee op zielen trap, ik weet het. Misschien evenzozeer als ikzelf toen ik aan een collega desgevraagd meldde dat het niet goed met mijn moeder ging, nee, in de vakantie was zelfs gebleken dat ze niet meer beter zou worden. Zij moest mij toen vertellen dat zij ook een rotvakantie had gehad, haar kat was erg ziek geweest.