Beste Murdoch lezers:
Na enig zoeken in Peter Conradi's biografie van Murdoch kwam ik terecht op The Good als het meest typische filosofische begrip bij Murdoch. In haar Writings on Philosophy and Literature (voornamelijk essays) getiteld Existentialists and Mystics staat een artikel The Sovereignty of Good over other Concepts. Daarin tast ze de grenzen af tussen The Good en de natuur van de mens met egoisme en opofferingszin, zeden en gewoonten, geloof en gevoel voor vrijheid en nog heel veel grenzen met andere menselijke eigenschappen en mogelijkheden meer. Dat maakt dat ik nu in haar boeken al lezende steeds stuit op scenes die over zo'n grens gaan of die proberen The Good (zonder dat woord te gebruiken) in het kader dat aan de orde is te benaderen. Ik ben er nog maar net mee begonnen, op een kwart van The Unicorn, dus vanaf nu zal het misschien wat duidelijker aan te geven worden met voorbeelden. Wordt vervolgd.
