Een indrukwekkend boek, alleen al door de manier waarop het in elkaar zit. De verteller maakt gebruik van een scheepsjournaal, van brieven en andere documenten, heeft personages geïnterviewd, en dan zijn er nog de stukken waarin hij zelf vertelt. Het lijkt een documentaire, maar is meer dan dat: een schelmenroman, een historische roman, een thriller. Boven de hoofdstukken staat een korte inhoud, en tussen de hoofdstukken verlevendigen tekeningen het geheel.
O'Connor (Joseph)
Inishowen is een deel van Noord Ierland, vertel ik maar gelijk. Want mogelijk zijn jullie ook altijd gespitst op de titelverklaring.
Ik las een paar jaar geleden The Salesman (De Verkoper), het debuut van de Ierse Joseph O'Connor (1963). Een bijzonder, hoewel rauw, boek. Toen ik Inishowen (titel in Engels en Nederlands hetzelfde) via Bookcrossing kon bemachtigen, heb ik dat gedaan. In de Nederlandse vertaling. Helaas, zeg ik er gelijk bij. Ik lees zelden vertalingen van in het Engels geschreven boeken en nu weet ik weer waarom. "Nog iemand uit Donogal vandaan hier?" "Het was ruim drie kilometer lopen" en ik ken niet alle bijbelvertalingen maar "Laat de kleinen tot Mij komen" lijkt me voor Nederlanders een stuk herkenbaarder worden als gesproken wordt van kinderen i.p.v. kleinen. Vooral de dialogen zijn haperend en stroef. Het stevige, vaak grove Iers van de hoofdpersonen leent zich misschien ook niet om soepel te vertalen.