Wat vonden de boekgrrls van Amy Tan's: 100 Geheime Zintuigen?

Ze genoten wezenloos en waren niet meer aanspreekbaar. Of ze moesten moed verzamelen om te beginnen, maar lieten zich door het enthousiasme op de lijst overhalen. Waarop het verschil werd ontdekt tussen het "echte geheime zintuig" en de vertroebelde eigen blik, ontstaan uit angst of liefde. Niet iedereen kan er echter in "verzinken". De verhalen/sprookjes/parabels kunnen vreselijk irriteren en het boek gaat tegenzitten.

Interessante discussies ontstaan er in ieder geval en er komen heel wat verhalen los:
>>> > "Over het algemeen herinneren mensen zich geen dingen uit hun vorige leven. Ze staan er niet bij stil, ze geloven er niet in, het past niet in hun belevingswereld. Heel jonge kinderen hebben gelukkig nog een heel open geest en daar komt weleens zoiets aanwaaien. Als een kind niet al te veel is geboetseerd dan vindt het dit niet gek en praat er gewoon over."

>"Ik heb een keer iemand ontmoet die overtuigd was van reïncarnatie en om die redenen ook tegen adoptie. Hij beweerde namelijk dat "geesten" zelf kiezen in welke regio ze willen leven. Adopteer je dus als Europeaan een Zuidamerikaan, dan verstoor je op die manier de "keuze" van zijn geest.

> ".. en zo sprak ik eens iemand die op diezelfde grond mordicus tegen abortus was. Al die zieltjes die hier in Europa niet konden neerstrijken in een kind werden daardoor namelijk gedwongen uit te wijken naar Afrika, wat tevens de > overbevolking daar verklaarde."

> "je lot kies je niet. En dat kan dus ook abortus zijn. Als je dat overkomt, dan is dat je leerproces. Ik spreek nu even als nieuw zieltje. En dat geldt ook voor adoptie."

> "Het spijt me, dit wordt me te zot. Als je als foetus van vier weken bent geaborteerd, dan is dit je overkomen in het kader van een leerproces en hetzelfde geldt voor adoptie? Over wie zijn/haar leerproces hebben het hier." <<<

En dan heb je de: "eigenwijze, koppige twijfelaarsters"

>>> > "_Het_ argument bij uitstek tegen reïncarnatie is overigens dat er niet genoeg zielen zijn. De huidige wereldbevolking omvat meer mensen dan er voorheen bij elkaar hebben geleefd...." > <<<

Heerlijk toch zo'n uitwisseling van gedachten en gevoelens!!!!!!

>>> > "Dankjewel hoor ! Nu hoef ik niet meer verder te lezen !! " > <<<

Dat gebeurde er dus nadat we misschien even te enthousiast waren en niet dachten aan de mensen die niet van te voren willen weten wat hen te wachten ontstaat. En zo ontstond de:

VERKLAPPER Of wel de:
V
E
R
K
L
A
P
P
E
R

Als we dus weer iets vermelden wat de inhoud kan verraden dan gebruiken > we de "VERKLAPPER" en wel vertikaal met als laatste regel: Einde verklapper.

Dan een ander onderwerp van discussie de relatie tussen man en vrouw:

>>> > "Volgens mij is het hoofdthema van het boek relaties en de vrijheid die je de ander moet geven m.b.t. zijn visie op het leven". "Vaak zijn we bang voor andere mensen, bang dat ze onze diepste gedachten afwijzen en dan heb je het idee dat je helemaal wordt afgewezen. Als Kwan zou mogen zijn wie ze is en ik en jij mogen zijn wie we zijn, dan zou het leven veel eenvoudiger zijn."

> "Een ander relatie thema vind ik het huwelijk van de hoofdpersoon. Dat zie je toch vaak in relaties dat de partners dingen aannemen van de ander, denken voor de ander. Hij/zij zal wel dit vinden, hij/zij zal wel dat zeggen enz."

>"Hierdoor sluit je hele gebieden, waar je misschien wel eens heel interessant over zou kunnen praten, waardoor je relatie diepte krijgt, uit. En dat gebeurde ook in het boek."

> "Gaat het ook niet over het feit dat je binnen een relatie (zoals die van Olivia) vaak je eigen gedachten projecteert op de ander. Zij denkt dat hij constant met z'n overleden vriendinnetje bezig is en heel haar leven met hem is daar op gebaseerd. Ze komen hier over pas in China tot een gesprek. Dat was dus na 16 jaar?!" <<<

En dan: Op welke manier geeft een mens "zin" aan zijn leven:

>>> > "Het maakt voor mij dan niet zoveel uit wat iemand voor 'zin' geeft". "Het maakt mij vreselijk veel uit wat voor 'zingevingsidee' iemand er op na houdt als dat idee wordt gebruikt om anderen in de weg te zitten of rare ideeën over anderen te propageren. Ideeën over vrouwen/homo's/gebochelden in talrijke religies en filosofieën hebben talloze slachtoffers gemaakt". <<<

Het einde van het verhaal viel enkele van ons na al dat enthousiasme toch tegen.

>>> > "Toch vond ik het slot een klein beetje tegenvallen. Ik vond dat wat afraffeligs hebben, ze hadden gewoon door moeten leven, waarbij de relatie met Simon voorzichtig weer opgepoetst werd. Dat zou in mijn ogen en goed slot zijn geweest."

> "Het voordeel van dit einde (voor mij althans) was dat ik het allemaal met een korrel zout nam (kon nemen), dat hele 'reincarnatiegedoe'. Zo erg als ik er in ging geloven tijdens het verhaal, zo hard kwam ik 'gelukkig' weer met beide benen op de grond aan het eind. Ik geloofde er immers eerder niet in, waarom zou ik nu plots?" <<<

En na dat er gesuggereerd was dat uitgevers misschien het verloop van een verhaal konden beïnvloeden:

>>> > "Ik vind het helemaal niet leuk te weten van uitgevers die zeggen hoe of dat het positief moet eindigen.... Zit de schrijverswereld (ik hoop alleen de Amerikaanse dan?) zo in elkaar? " <<<

En wat deden we aan morele en "lichamelijk" steun na deze heerlijke sessie:

>>> > "Tja.... en daar zitten we dan he, terwijl we hadden kunnen 'bewegen'..." "Terwijl jij mailde, rekte ik mijn liezen tot het uiterste in grand jetes en tournants, balancees en soustenues in driekwartsmaat... de wals dus. (. ) Vervolgens deden wij ook nog drie csardassen - leukste daarvan (maar zo pijnlijk voor je kuiten) zijn op tapdans lijkende 'klepperbewegingen' met je voeten. (.) Vervolgens gingen wij eindeloos door met het leren 'gevechtdansen' met stokken. " <<<

En dan ten slotte een virtuele massage:

>>> > "Schouders naar beneden, hoofd zwaar en laat het hangen - guess what, hoe zwaar is je hoofd? Denk daar in deze houding vijf minuten over na. Dan halve cirkeltjes maken en niet meer zo gestresst achter de computer zitten!"
<<<

Zijn wij nou niet een solidair stel?

april 1997

Eisjen