André Gide - De kelders van het Vaticaan

Dit boek stond op de boekgrrlslijst van juli als Nobelprijswinnaar, maar ik heb het nu pas gelezen. Wederom een heel bijzonder boek, uit een heel andere tijd, en leuk om nu eens iets gelezen te hebben van zo'n bekende Fransman.

Het is een eigenlijk idioot verhaal dat wordt verteld in vijf delen (boeken), waarin allemaal een van de hoofdpersonen centraal staat. De personen zijn met elkaar verbonden door de familiebanden tussen drie zusters: hun mannen/zwagers zijn de centrale figuren. 

Over het gekke van zijn verhaal merkt Gide zelf op: "Bevoegde critici beschouwen de roman wel eens als geschiedenis die had kunnen gebeuren, en de geschiedenis als een roman die gebeurd is. Men moet toegeven dat een schrijver soms geloofd wordt, terwijl de werkelijke feiten ongelooflijk blijven. Helaas bestaan er ook sceptische geesten die een feit loochenen zodra het buitengewoon is. Het is niet voor hen, dat ik schrijf."

Het buitengewone feit waar het in dit boek om draait, is het gerucht dat de paus zou zijn afgezet, opgesloten in de kelders van het Vaticaan en vervangen door een zetbaas van de vrijmetselaars.  Hierover zegt Gide: "Het is een historisch feit dat dit gerucht einde 1893 (dat is de tijd waarin het boek speelt) de ronde deed, en het staat vast dat vele gelovigen zich erover hebben opgewonden."

In het boek is Amadeus Fleurissoire de figuur die zich door dit gerucht het hoofd op hol laat brengen. De anders zo kleurloos levende brave echtgenoot besluit als hij dit verhaal van zijn vrouw verneemt naar Rome te reizen, om.... Ja, om wat te doen, eigenlijk. De paus bevrijden, natuurlijk, maar hoe hij zich dat voorstelt? Het voert te ver en is ook te ingewikkeld om de intrige uit de doeken te doen. Het aardige van het boek is dat je de hoofdpersonen ieder voor zich leert kennen, en dat een aantal van hen elkaar op cruciale momenten in hun leven 'ontmoeten'. 

Verder speelt in het boek de theorie een rol die Julius de Baraglioul, een zwager van Amadeus en schrijver, heeft ontwikkeld: als iemand volkomen doelloos en belangeloos en misdaad pleegt, dan is de dader zo goed als ongrijpbaar omdat niemand een motief zal kunnen vinden dat op de misdadiger wijst. Op dezelfde gedachte komt Lafcadio, een onechte broer van Julius, maar de praktijk blijkt toch anders te zijn dan de theorie.

Dit is voor mij het zoveelste boek dat ik zonder de boekgrrls nooit gelezen zou hebben, maar waarvan ik genoten heb, omdat het goed geschreven is, en een mooi beeld geeft van een heel andere tijd dan de onze, waarin zich (dus) ook, geloofwaardig, een verhaal af kan spelen dat in onze tijd nooit geschreven had kunnen zijn.

Monalisa
Wil je weten wat ik lees? 
Zoek je zelf iets te lezen

Nog meer over dit boek....: 

schrijver: 

boektitel: 

De kelders van het Vaticaan

genre: 

leeslijst: 

maand: