Geen spijt dit boek gelezen te hebben. Ik ben toch echt, laat ik het nu voor eens en voor altijd maar bekennen, iemand die eerder voor de 'vent' dan voor de 'vorm' gaat. Ik heb al veel van KH gelezen, maar pas nu ik dit dagboek van haar lees wordt ze iemand voor me en word ik - daardoor - nieuwsgierig naar (her)lezen van haar werk. Wat me zeer voor haar inneemt is de liefde waarmee zo doceren, itt studenten (!), beschrijft. Ook ik moet er regelmatig aan herinnerd worden hoeveel vreugde kennis over mogen dragen toch mag geven.

Ik vond het ook een prachtig boek, waarin je inderdaad haar meer leert kennen. Heb zelfs "stukjes tekst" aangestreept in dat boek hetgeen ik tegenwoordig nog maar bij hoge uitzondering doe. Ik heb een aantal boeken van haar in de kast staan die me nooit zo raakten. Nu is het ook al 10 jaar geleden dat ik ze gelezen heb. Maar misschien dat ik nu op "rijpere" leeftijd en met haar achtergrond kennende ze me meer doen. Heb trouwens ook nog ergens een prachtig interview met haar op band staan. Mocht je belangstelling hebben dan hoor ik het wel.