Boeken kopen en lezen doen de boekgrrls het hele jaar door, maar een hoogtepunt is de Boekenweek. De keus van één van de grrls viel op HhhH, het veelgeprezen debuut van Laurent Binet met als ondertitel: Himmlers hersens heten Heydrich
Debutanten
'Maansverduistering' (subtitel 'Scenes uit het leven van de laatste
deejay') is het debuut van deejay/ producer Erick Overveen (30) Een vriendin van mij attendeerde mij op het boek dat - met name - in de radiowereld veel aandacht gehad heeft (omdat het zich daarin afspeelt)
Het verhaalt over een beginnende deejay die op zijn 19de naar Amsterdam verhuist om - geinspireerd door Rob Stenders (wel bekend) een radio revolutie te beginnen. Hij vindt dat de deejay meer vrijheid moet krijgen en weer zelf moet kunnen draaien en zeggen wat hij wil. Maar als hij eenmaal in A'dam is, raakt hij geobsedeerd door India (een soort moderne Lolita die gek is van de dichter Rimbaud) en i.p.v. zich te wijden aan zijn missie, belandt in de donkere onderwereld.
Geen hoogstaande literatuur, maar wel een mooi boek. De eersteling van Audrey Niffenegger, een Amerikaanse.Het is in wezen een liefdesverhaal, over Henry (een bibliothecaris) en Clare (studente kunstgeschiedenis) die veelvuldig van elkaar gescheiden worden zonder dat ze er iets aan kunnen doen. De manier waarop is wel erg apart: de man in kwestie is een tijdreiziger: te pas en te onpas verdwijnt hij uit zijn huidige leven met achterlating van een stapeltje kleren en verschijnt in zijn nakie op een ander tijdstip, meestal in het verleden van de liefde van zijn leven. Hierdoor heeft Clare haar toekomstige man al ontmoet toen ze zes was, en vele malen daarna. Maar als ze elkaar in hun echte leven ontmoeten, weet Henry daar niets van, het moet voor hem nog gebeuren immers.
Debutanten, Kunst als onderwerp, Leven & Liefde, Literatuur, Niffenegger (Audrey), Roman, Tijdreizen
In deze debuutroman van Barbara Nadel maken we kennis met rechercheur Cetin Ikmen, een man van middelbare leeftijd, vader van acht, en binnenkort zelfs negen, kinderen. Hij voldoet aan het stereotiep van de rechercheur: eigenzinnig, knorrig en lust graag een borrel.
Watertanden, een toepasselijke titel. Maaike Kroesbergen laat de lezer 'watertanden' naar haar verhaal, zoals ze de hoofdpersoon laat watertanden naar de man van haar dromen. En dan heeft ze ook nog een ontstoken kies, die ze moet geregeld moet spoelen..
Lee ziet een foto in de krant, van afgeslachte ganzen. Het is vooral de naam van de fotograaf die haar opvalt. Ze kent die man.
Wat een mooi debuut, ik heb er echt van genoten. Het zal moeilijk worden weer te geven waarom ik het zo goed vind omdat het mooie in subtiele en verrassende wendingen zit.
Het verhaal begint rond 1996. Eline Veerman is op, heeft een burn-out. Zij geeft les in communatieve vaardigheden maar het gaat niet meer. Na de malle molen van gesprekken met een psychologe, bedrijf- en arbo-artsen doorlopen te hebben besluit ze voorlopig even een stop in te lassen. Door de rust beseft ze dat ze iets zal moeten doen waar ze vreselijk tegenop ziet. Ze begint te schrijven om de gebeurtenissen in het verleden te doorgronden.
Wat een mooie, toepasselijke titel en wat een ijzersterk debuut! 'Ik heb vader naar boven gedaan' is de openingszin van het verhaal. Met deze actie begint de verandering voor Helmer, een 55 jarige boerenzoon.
Vader, een oude bedlegerige man, wordt boven in een slaapkamer geïnstalleerd met alle schilderijtjes en slaande klok en Helmer gaat beneden wonen en slapen. Vader wordt door hem verzorgd maar daar is dan ook alles mee gezegd. Helmer knapt beneden alles op en richt het in naar zijn smaak. De enige wandversiering is een kaart van Denemarken, de droom, ooit wil hij daarheen, daar eventueel een bedrijf beginnen en vooral vrijheid en ruimte hebben...
2007 1e helft, Bakker (Gerbrand), Debutanten, Debuut, Gezondheid/ Maatschappij, Literatuur, Roman, Rouwverwerking
Janera de Vries is al zo vaak in haar leven verhuisd dat ze niet goed weet waar ze thuis hoort. Omdat haar vader werknemer was bij een grote oliemaatschappij, woonde hij in Curaçao, in Venezuela, Oman, Borneo, Engeland, Nigeria, Amerika, en zijn vrouw volgde. De kinderen, Janera en Hugo, hadden niets in te brengen.
Nu ze advocaat geworden is heeft ze besloten om naar Curaçao te gaan, het land waar ze geboren is. Tot haar achtste heeft ze daar gewoond. Ze is behoorlijk onzeker als ze in haar eentje aankomt op het eiland dat ze eigenlijk helemaal niet kent. Ze is een Curaçaose, maar spreekt geen Papiaments. In de ogen van de Antillianen is ze geen inlandse en dat wordt haar ingewreven.
"Mocht je nog griep krijgen deze winter, zorg dan dat dit boek op je nachtkastje ligt te wachten. Het moet prachtig samengaan met een door koorts verhitte fantasie."
Die opmerking geeft misschien het beste de consensus weer over het boek De vrouw van de tijdreiziger (The time traveller's wife) van Audrey Niffenegger: geen hoogstaande literatuur maar een 'lekker boek' dat je soms moeilijk kunt wegleggen - en daarmee een geslaagd debuut.
"Grappig en ontroerend, zo'n 400 pagina's leesplezier." "Bij het dichtslaan voelde ik me weer 10 nadat ik Alleen op de wereld had uitgelezen (of Waterschapsheuvel). Niet qua verhaal, maar wel qua emotie en hoe ik werd meegevoerd."
2006 1e helft, Debutanten, Januari, Kunst als onderwerp, Leven & Liefde, Literatuur, Niffenegger (Audrey), Roman, Tijdreizen
De boekgrrls lezen heel wat debutanten. Boekgrrls Marjo en Dettie houden zich daar actief mee bezig. Het resultaat daarvan is te vinden bij de Leestafel
Maurits de Bruijn - Broer
Lot Vekemans - Een bruidsjurk uit Warschau
Basje Boer: Kiestoon
Apart, bijzonder, verwarrend dat wel, maar ik merk dat het boek me bezighoudt, dat er toch wel erg bijzondere en fascinerende sferen gecreëerd zijn, dat het toch wel erg knap is om ieder hoofdstuk toch zo'n eigenheid van een persoon te geven. Hoe langer ik over dit boek nadenk hoe enthousiaster ik word. Ja, een goed boek!
Beitske Bouwman: Portrettensoep
Bouwman is genomineerd voor de Brabantse Letterenprijs, ze mag zeker op de Debutanten Shortlist!
Lineke Dijkzeul: De stille zonde
(...) een thema in dit boek: intimidatie. Op verschillende manieren. De eerste keer heeft Eva geen verweer, maar de tweede keer is ze sterk. Ik verklap het verder niet, maar het laatste stuk van het boek wordt zowaar nog een page-turner!
Het leest lekker weg, nergens ingewikkelde zinnen of uitweidingen, een boek om mee te ontspannen.
Tamar van den Dop en Thomas Verbogt: Blind
De foto's op de voor- en achterkant van het boek zijn heel mooi. Misschien de film ook. Maar het boek, tja... Het wordt aangeprezen als een sprookjesachtige vertelling, en dan speelt het sprookje van de Sneeuwkoningin van Andersen een grote rol. Het thema zou dan zijn: maakt echte liefde blind?
Anne-Gine Goemans: Ziekzoekers
Ziekzoekers zijn mensen die op de bollenvelden op zoek gaan naar zieke bollen. Een zieke bol kan de hele oogst ondermijnen, dus het is zaak om de bollenvelden stelselmatig te controleren.
Martine Kamphuis: Vrij
Ik wil niet beweren dat het een pageturner is, maar het is een lekker spannend verhaal. Het zakt even in als ze alleen in haar huis is en ze haar buren, speciaal de buurvrouw, gaat bespieden, maar het einde is weer erg verrassend. Geslaagd debuut dus.
Frank Ketelaar: Avond aan avond
Het verhaal is humoristisch en heeft ook tragische kanten, echter...The show must go on, wat er ook gebeurt. Het is naast de privéperikelen ook het verhaal van het gedraai en gesnier van de pers én het gemanipuleer van de manager en de artiest naar het publiek toe. Leuk boek, heeft weinig diepgang maar leest wel lekker weg.
Nathalie Koch: Streken
Gister in één adem Streken van Natalie Koch gelezen. Wat heerlijk, om weer eens een avond zo in een boek te wonen. Wat een debuut, zeg! Wauwie. Sommige thema's kwamen we wel erg bekend voor uit andere boeken, maar ze schrijft met zo'n vaart en zulke mooie beelden (ze doet - je kunt ook haast niet anders verwachten van een musicoloog) vooral hele mooie dingen met gehoor.
Bert Klunder: Een lijk kan heus wel even wachten
Bij een titel als deze denk ik dat ik een thriller of een detective ga
lezen, maar niets is minder waar. Zelfs al is dit al een beetje verteld in de inleiding, toch vereist het een omslag die ik zomaar niet maak.
Frénk van der Linden: De steniging
De ontknoping geeft de lezer een stomp in de maag, ik zag het niet aankomen. Een aantal vragen wordt niet beantwoord, maar dan kun je dat uit kleine dingetjes wel afleiden. Maar dat ene dat ik niet zal verklappen wordt juist uitgebreid beschreven. Het maakt het nog indringender. Het verhaal van Priscilla, een meisje dat totaal de weg kwijt is, maakt op mij een grote indruk.
Wiegertje Postma: Vijf strippen
Als je iedere dag opnieuw op eenzelfde tijdstip in een bus dezelfde mensen ziet, en als je liever dan een boek te lezen mensen bestudeert, dan ga je je onwillekeurig afvragen wie zij zijn, waar ze heen gaan. Wiegertje Postma verdreef daar niet alleen de tijd mee tijdens de busreis, maar ze schreef het ook nog op. Ze heeft niet gekozen voor één hoofdpersoon die de anderen bekijkt, maar laat de mensen zelf aan het woord.
Helena Rentmeester: Pont du Gard
Duidelijk is dat Helena Rentmeester een gedegen kennis heeft van de Romeinse tijd. Zeer apart is ook dat ze de Nederlandse plaatsen waar Romeinse vondsten zijn gedaan er in betrekt evenals het Duitse Xanten. Het verhaal is erg afwisselend, het enige minpuntjes vond ik dat mensen wel makkelijk, bijna nonchalant, reageerden op het verhaal van Decimus. Alsof het heel gewoon is dat er een Romein uit 70 na Christus in het heden
rondloopt. Maar buiten dit kleine minpuntje heeft Helena Rentmeester een zeer prettig leesbaar verhaal geschreven met verrassende vondsten.
Annemiek Schrijver: Rachab
De hoofdrolspeelster in het boek is Manon. Het boek begint als zij in het ziekenhuis ligt en er wordt voor haar even gevochten. Gaandeweg ontdek je wat er voorgevallen is. Manon 'droomt' haar leven terwijl ze in coma ligt. Ook speelt haar popje Rachab een belangrijke rol in haar leven. Manon komt uit een orthodox christelijk milieu, Kamp 13 heet de gemeente waar haar ouders bij horen.
Philip Snijder: Zondagsgeld
Een achttal verhalen over het Bickerseiland, dat ik persoonlijk niet ken. Niet gekend heb, moet ik zeggen, want het is volgens de flap in de jaren zeventig van de vorige eeuw gesaneerd. Als ik de verhalen lees denk ik ook dat ik het niet had willen kennen, het is een achterbuurt geweest, een buurt die heel gezellig is voor de eigen bewoners, maar een ramp voor buitenstaanders. (...) Ik vind het een heel geslaagd debuut, al vraag ik me wel af of een tweede boek dit ooit zal kunnen evenaren.
Juanita Stachowitz: Zeekakkelobbes
Een mooie verhalenbundel met als rode draad de man en de vrouw in al hun variëteiten.
Joop Waardeloo: Waardeloos
Het rauwe leven van Joop Waardeloo
k zie bij Joop Waardeloo een man voor me die in gezelschap uitstekend deze verhalen kan vertellen want het was wel een enerverend en rauw leven waar inderdaad veel over te vertellen valt. Dan beleef je denkelijk een aangename avond, je hoort de stem erbij, ziet de uitdrukking, maar in een boek wordt het meer een opeenvolging, een opsomming van louche handeltjes met de gevolgen daarvan.
Esther Waij: Inez & Zo
Inez vraagt nonchalant aan haar man Oskar of alles goed is. Het antwoord dat ze krijgt zet haar leven op zijn kop. Nee het is niet goed, hij wil scheiden! en wel meteen.Inez weet niet wat haar overkomt, het ging toch prima tussen hen? Heeft hij een ander soms? Nee, maar hij ziet het niet meer zitten tussen hen.
Robert Welagen: Lipari
Op een strand op Lipari gebeurt niets. Men ligt er wat, men zwemt er wat. Zo ook de hoofdpersoon van het boek (nog geen honderd pagina's). Hij is naar Lipari gegaan 'omdat hij niet een heel jaar in de collegebanken wil doorbrengen.'
Janne IJmker: Achtendertig nachten
Een prachtig debuut, dat tegelijk een Bildungsroman en een historisch verhaal is. Misschien zou het ook nog wel een psychologische thriller genoemd kunnen worden en zelfs een streekroman. Het heeft diverse elementen.
Sedert 1995 organiseert Stichting Perspektief jaarlijks de DebutantenPrijs, een prijs voor het beste Nederlandstalige fictie debuut.
De DebutantenPrijs is als een lezersprijs bedacht waarbij in het bijzonder aandacht wordt gevraagd voor nieuw – en meestal jong – talent. Jaarlijks verschijnen er bij de professionele uitgeverijen tussen de 40 en 70 debuten. Een lezersprijs zou dus in principe moeten uitgaan van alle debuten die in de betreffende periode zijn verschenen. De ervaring heeft echter geleerd dat het verschijnen van een debuut niet altijd een garantie voor kwaliteit is. Daarnaast is het vrijwel ondoenlijk van lezers te verwachten dat zij aan al deze debuten plezier kunnen beleven.