Etnografie

Heeft iemand van jullie het boek Sneeuw van Orhan Pamuk gelezen? Ik worstel me met veel moeite door elk hoofdstuk. Wat zie ik over het hoofd? Er zijn prachtige recensies, maar ik kan het niet echt boeiend vinden. Misschien is iemand van jullie juist laaiend enthousiast. Steek me aan met dat enthousiasme. We hebben in mijn boekengroep dit boek uitgekozen, dus ik "moet" het wel uitlezen!


Stel je een Japanse voor, redelijk geletterd en geinteresseerd in de wereld om haar heen. Wat zal zij van Nederland weten? Wat algemeenheden: ze weet waar het ligt, dat Amsterdam de hoofdstad is, van voetbal, de tulpen en de molens natuurlijk, het drugsbeleid. Het internationaal gerechtshof in den Haag kent ze, als verwoed krantenlezer, ook. Enkele historische feiten, de Japans-Nederlandse handelsbetrekkingen, pijnlijke passages uit de recentere geschiedenis. En net als in Japan is er een monarchie.


Gisterenmiddag een hEErlijk paar uren doorgebracht - lange wandeling door zonnige licht-besneeuwde velden met als gezelschap de hond en bovengenoemd boek.

130 bladzijden, flinke lettertype, vlotte schrijfstyle. Af en toe een leespaus inlassen om te grinniken als ik zag hoe een haas weer de hond in de maling nam door 50 meter voor hem uit te lopen. Banquo ziet niet erg ver met zijn zwakke lichtblauwe ogen, maar ruikt die beestjes wel en gaat dus heel opgewonden maar langzaam en voorzichtig de geurspoor volgen terwijl de haas huppelt vrolijk voort, af en toe achterom kijkend van - 'Sukkel, schiet nu een beetje op anders speel ik niet meer met je!'


Eenzaam in Mekka is een waargebeurd en persoonlijk reisverslag van de in India geboren doch in Amerika opgroeiende moslima Asra Q. Nomani, journaliste van beroep. Dochter van een hoogleraar Voedingskunde (vader) en eigenaresse van een boetiek (moeder). Beide ouders zijn overtuigd moslim, ouders vertrekken eerder naar Amerika dan de kinderen om daar een bestaan op te bouwen. Asra is (was) een goede vriendin van de in Irak onthoofdde Daniël Pearl (ze waren collega's bij de Wall street Journal) en heeft zijn vriendin Mariane bijgestaan bij de ontvoering en zoektocht naar Daniël en haar bevalling (Mariane was zwanger van Daniël). Asra zelf raakt in die tijd zwanger doch haar vriend verliet haar en ze gaat als ongehuwde vrouw en moeder het gevecht aan met haar eigen religie die haar niet accepteert. Ze heeft het moeilijk dat Daniël is vermoord in naam van haar eigen geloof. Het boek is een reisverslag in letterlijke en in figuurlijke zin.


Tom Naegels is journalist bij een Vlaamse krant, en heeft in dit boek enkele persoonlijke ervaringen verwerkt. Zijn opa -bompa- is bijna negentig en ligt in het ziekenhuis. Hij heeft besloten dat hij dood wil, maar ook in België kan dat niet zomaar. Het hele proces van de paperassen moet doorgewerkt worden voor euthanasie mogelijk is. Dus eet bompa niet meer. Tom gaat vaak bij hem op bezoek en ziet de aftakeling aan, waarbij hij zich steeds herinnert hoe strijdlustig zijn opa altijd was. Een van de dingen waar hij over tekeer kon gaan waren de asielzoekers, de buitenlanders die hele wijken van Antwerpen in bezit hebben genomen, ten koste van de Antwerpenaren zelf. Wat komen ze hier doen, vindt opa, wij Belgen hebben dit land ook zelf opgebouwd en zo gemaakt dat we er rustig en voorspoedig in kunnen leven. Moeten die buitenlanders daarvan komen profiteren? Laat ze in hun eigen land alles gaan opbouwen, precies zoals wij gedaan hebben!


Onder de indruk ben ik zeker. Een in originele décors opgezette thriller met ongewone thema's. Waar het conserveren van doden tot kunst wordt verheven en dat in een Moslim land als Turkije waar de doden binnen een dag begraven moeten worden volgens de wet.


In deze debuutroman van Barbara Nadel maken we kennis met rechercheur Cetin Ikmen, een man van middelbare leeftijd, vader van acht, en binnenkort zelfs negen, kinderen. Hij voldoet aan het stereotiep van de rechercheur: eigenzinnig, knorrig en lust graag een borrel.



Een tijdje terug schreef ik: 

> Stupid white men van Michael Moore. Even heel kort mijn mening: humoristisch, vlot geschreven, maar hier en daar erg overtrokken. Overal wat achter zoeken is ook een kunst ;-D  

Ik heb 'Stupid White Men' net helemaal uit (mijn eersteling voor 2004) en we hebben het gisteren besproken met een kleine delegatie van mijn IRL-leesclubje (ja, ja: ik ben door boekgrrl Marieke gescout als Leidse leeslustige en maak dan ook sinds kort uit van de befaamde leesclub 'de onbeschreven blaadjes'.)  Ik vond Stupid White Men geen boek dat je zo maar even leest. Ik heb het telkens afgewisseld met stukjes nederlandse fictie. 


vertaald uit het Duits door Nelleke van Maaren

“..Het is geen echt huwelijk. Het is vanwege de papieren. Sukkel. Je laat vliegers op met die snotaap van haar. Hij heet Omar. Pauze. Is het vanwege het geld? ???Ik heb het uitgerekend. Ik ben je tot nu toe bijna zesduizend schuldig. Hij wuift het weg. Dat geeft niets. Wat geeft dan wel? Wat ben je toch voor iemand? He? Niets geeft wat. Ik geloof niet dat je goed bent. Ik geloof dat alles je eigenlijk koud laat. Geld, mensen. Wat is het toch met dat voortdurende verdwijnen van je, wat ben je eigenlijk? Een fata morgana? Je bent geen fata morgana, beste jongen, je bent een mens, andere mensen maken zich zorgen om je! Zo kun je je toch niet gedragen! Zonder een woord te zeggen!”.


Mijn oog viel op dit boek omdat het in de 'recente aanwinstenkast' stond. De thematiek van de asielzoeker had me niet eerder geboeid, maar omdat ik Matsier een prettige schrijver vind nam ik dit boek mee. Op de achterkant staat dat het een dossierroman is, onalledaags en dat het laat zien hoe een procedure van asielaanvraag verloopt, met zo veel verschillende formulieren en behandelende marechaussee- en IND-functionarissen. En de druk van een procedure die het liefst binnen 48 werk-uren moet zijn afgerond. Het was een onthutsend kijkje in de keuken van asielaanvraagbehandelaars waar toeval, interesse en betrokkenheid het lot van de asielzoeker lijken te bepalen. En niet te vergeten, de rol van de (telefoon)tolken. Eenmaal ingevulde antwoorden zijn onomkeerbaar en uitgangspunt voor vele veronderstellingen.


Subscribe to Etnografie